Ένα μικρό διάλειμμα για να δούμε τη μεγάλη εικόνα.

Κάποιος ειδικός, προφανώς ψυχολόγος, θα πρέπει να μας κάνει ψυχογράφημα. Να μας ψάξει εσώτερα, γιατί κάτι δεν πάει καλά. Κάτι συμβαίνει και σιγά αλλά σταθερά μας μεταλλάσσει από ανθρώπους σε ανθρωπάκια, που, ότι και να μας συμβεί, το αντιμετωπίζουμε με απάθεια, λες και δεν τρέχει τίποτα.

Και το φαινόμενο αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Πάρο. Είναι γενικότερο.

Είναι η κατευθυνόμενη τηλεόραση που γεμίζει καθημερινά το μυαλό μας με σκουπίδια;

Είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που καλλιεργούν τον ναρκισσισμό ή άλλως την ωραιοπάθεια, το ηλεκτρονικό κουτσομπολιό και τη γκρίνια για μια άθλια καθημερινότητα για την οποία δεν κάνουμε τίποτα το ουσιαστικό για να την αλλάξουμε;

Είναι ο Λυκαβηττός που κατεβάζει από τον ουρανό το Άγιο Φώς σε ένα δίσκο;

Είναι οι μέτριοι που μας κυβερνούν αποκρύπτοντας γεγονότα που έρχονται και που θα αλλάξουν τη ζωή μας;

Αλήθεια πόσοι ασχολούνται με όσα συμβαίνουν στην καρδιά της Ευρώπης, όπου σκοτώνονται νέοι άνθρωποι, καταστρέφονται οικογένειες και ξεσπιτώνονται χιλιάδες άνθρωποι για να γλυτώσουν από τη φρίκη του πολέμου;

Και ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο, ότι σχεδιάζεται πυρηνικό ολοκαύτωμα;

Και με τους γείτονές μας τι θα κάνουμε; Το τερμάτισαν στα λόγια και αυτό που απομένει είναι να προχωρήσουν σε πράξεις.

Έχουμε αντιληφθεί, ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία μπορεί να συμβεί και σε μας;

Είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο ή επαναπαυόμαστε, που φέτος ο τουρισμός πήγε καλά και βγάλαμε τα σπασμένα από την πανδημία;

Σκεφτόμαστε καθόλου τα παιδιά της Ελλάδας, που καθημερινά αποτρέπουν τα χειρότερα σε αέρα και θάλασσα με ορατό τον κίνδυνο ατυχήματος που μπορεί οδηγήσει σε γενικότερη ανάφλεξη;

Το πολιτικό σύστημα που σκέπτεται και ενεργεί για λογαριασμό μας, έχουμε αντιληφθεί ότι τα έχει κάνει μούσκεμα και στην Ελλάδα και στη Ενωμένη (με πορεία διάλυσης) Ευρώπη;

Τα πράγματα έχουν γίνει έως πολύ σοβαρά και πρέπει να αφυπνιστούμε από το λήθαργο που έχει εγκατασταθεί στο εγκέφαλό μας και τον μεταλλάσσει σε άμορφη μάζα.

Εκτός από το δικό μας μικρόκοσμο της ευζωίας, της ανεμελιάς και με το κυνήγι του χρήματος σε πρώτη προτεραιότητα, υπάρχει και η μεγάλη εικόνα, που όποιος τη βλέπει και την αναλύει διακρίνει στον ορίζοντα τη καταιγίδα που έρχεται. Και αυτή η καταιγίδα δεν οφείλεται στην κλιματική κρίση, αλλά είναι έργο των χειρών μας.