Τι ζητούμε από την αυτοδιοίκηση

 

Η αυτοδιοίκηση πέραν των άλλων αποτελεί και μια πρόκληση προς τις κεντρικές εξουσίες. Να «πιάσει» την ουσία της πολιτικής και να δώσει μαθήματα προς το κέντρο. Είναι η αλφαβήτα της πολιτικής. Η άποψη ότι αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο κεντρικών ιδεολογιών είναι λάθος και δείχνει αδιέξοδους δρόμους γι’ αυτό και μέχρι σήμερα δεν έχουμε παρά ελάχιστα δείγματα λαμπρής τοπικής πολιτικής. Αυτονόητο είναι ότι τα κόμματα, οι κεντρικοί φορείς εξουσίας και άλλοι που έχουν συμφέροντα και λόγο και ισχύ θα θελήσουν να ποδηγετήσουν τους Δήμους και τις Κοινότητες εκεί που υπάρχουν ακόμα. Αλλά αυτό είναι που πρέπει να αμφισβητηθεί.

Και ποια είναι η ουσία της πολιτικής που θέλουμε να «πιάσει» το κάθε Δημοτικό Συμβούλιο;

α) Η ανάγνωση των τοπικών προβλημάτων και η δρομολόγηση λύσεων με την αξιοποίηση δυνάμεων και δυνατοτήτων που προσφέρονται.

β) Η καλλιέργεια με όλες τις δυνάμεις της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά με συνελεύσεις και δημόσιους διαλόγους και με κάθε άλλον μέσον.

γ) Η φροντίδα για πολύπλευρη και τακτική ενημέρωση για όλα τα τοπικά θέματα.

δ) Η φροντίδα για τη λειτουργία των Κοινοτήτων όλων και τη συνεργασία μεταξύ τους και με το Δημοτικό Συμβούλιο.

ε) Η ανάγνωση με βάση την καθημερινή εμπειρία όλων των αδυναμιών του θεσμικού πλαισίου, ώστε κάθε φορά να υπάρχουν προτάσεις προς βελτίωση.

στ) Η συνεργασία με όλους τους φορείς ώστε να καταστεί καθεστώς και να ξεχωρίσουν κάθε φορά αξιόλογες ικανότητες και πρωτοβουλίες.

ζ) Η συνεργασία με τα μαθητικά συμβούλια ώστε από νωρίς οι νέοι να αποκτήσουν διάθεση συμμετοχής και να λαμβάνουν πολύτιμες εμπειρίες.

η) Και αυτό που δεν προσέχεται, αλλά είναι από τα σοβαρότερα. Η διαρκής επαγρύπνηση και εργασία ώστε τα όρια της ελευθερίας και της ευθύνης των Δήμων να διευρύνονται. Να μην λέμε αυτά καθορίζει ο νόμος, που βεβαίως θα τα σεβόμαστε, αλλά τα όρια να τα πηγαίνουμε πιο πέρα ώστε με τον καιρό να αναπτύσσεται η ανάγκη για νέο θεσμικό καθεστώς.

θ) Ακόμα και αν η αυτοδιοίκηση παρουσιάζει τρωτά στην ανεξαρτησία της το ορθό είναι να τη θεωρούμε ανεξάρτητη ώστε η περισσότερη συμμετοχή να επιτυγχάνει αυτό ακριβώς!

ια) Τέλος είναι σοβαρό πολιτικό λάθος να θεωρούμε τους Δήμους προκεχωρημένα φυλάκια της πολιτικής του κέντρου. Να πειθαρχούμε στον ένα ή τον άλλο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Έτσι δεν φέρνουμε τίποτα καινούριο, αλλά επαναλαμβάνουμε αυτά του Κοινοβουλίου της Αθήνας.

Χρίστος Γεωργούσης