Η τραγωδία των Τεμπών έφερε στη μνήμη μας την τραγωδία του ΣΑΜΙΝΑ

 

Εμείς οι παριανοί πρέπει να νιώθουμε περήφανοι γι΄αυτό που είμαστε.

Το γράφουμε, γιατί οι συνειρμοί επανέφεραν στη μνήμη μας την άλλη μεγάλη τραγωδία που έπληξε την Ελλάδα, με πρωταγωνιστές εμάς τους παριανούς που λες και ήμασταν εκπαιδευμένοι, διασώσαμε τους ναυαγούς του ΣΑΜΙΝΑ, όσους μπορέσαμε και ήταν εκατοντάδες.

Νύχτα η τραγωδία στα Τέμπη, νύχτα και η τραγωδία του ΣΑΜΙΝΑ, σχεδόν την ίδια ώρα.

Άλλες όμως οι συνθήκες στη στεριά, διαφορετικές στη θάλασσα, με ήρωες του ψαράδες μας.

Στην περίπτωση της σύγκρουσης των τρένων, ο κρατικός μηχανισμός έτρεξε αμέσως. Διασώστες, πυροσβέστες, ΕΚΑΒ και δύο μεγάλα νοσοκομεία σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη.

Ήταν βλέπετε στεριά.

Στην περίπτωση του ΣΑΜΙΝΑ ο λαός της Πάρου, με το κράτος να είναι ο μεγάλος απών, ανέλαβε και οργάνωσε τη διάσωση, διασώζοντας μαζί και το κύρος της Χώρας στο εξωτερικό, αφού με το πλοίο ταξίδευε πλήθος αλλοδαπών.

Το Κέντρο Υγείας της Πάρου με τους ελάχιστους γιατρούς που διέθετε αντιμετώπισε με επιτυχία όσους είχαν ανάγκη περίθαλψης.

Η καταγραφή των διασωθέντων έγινε αμέσως από συνεργείο του Δήμου Πάρου. Η μεταφορά των νεκρών από τις παραλίες έγινε από αυτόκλητους διασώστες και συνεργεία του δήμου.

Η κάλυψη σε ρουχισμό, διατροφή και διαμονή έγινε από εμάς τους παριανούς.

Βενζινάδικα και καταστήματα όλων των ειδών άνοιξαν χωρίς δεύτερη δημοτική υπόδειξη.

Το κράτος της στεριανής Ελλάδας εμφανίστηκε το πρωί της επομένης ημέρας, όταν η επιχείρηση της διάσωσης είχε ολοκληρωθεί. Αλλά και πάλι αδυνατούσε να λύσει προβλήματα μεταφοράς των νεκρών.

Πολλά ήρθαν στη μνήμη μας, αλλά τώρα είναι η μέρα που θρηνούμε τα αδικοχαμένα νιάτα, τους εικοσάρηδες που χάθηκαν εν ριπή οφθαλμού, επειδή το κράτος μας στάθηκε και πάλι ανίκανο να τους προστατεύσει. Και αυτή τη φορά ρεζιλεύτηκε διεθνώς, αφού δεν είχε φροντίσει ούτε τα στοιχειώδη για την ασφάλεια των επιβατών.