Για την υγεία ρε γαμώ το

Όταν εμείς ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για να υποδεχτούμε τους επισκέπτες του Πάσχα με το Κέντρο Υγείας αποδυναμωμένο και χωρίς βασικές ειδικότητες γιατρών, σε άλλες περιοχές της Χώρας οι κάτοικοι κινητοποιούνται για τη στελέχωση με ιατρικό προσωπικό των δικών τους Κέντρων Υγείας.

Στο Λαύριο το εργατικό κέντρο και άλλοι συλλογικοί φορείς κινητοποιούνται, γιατί τους λείπουν γιατροί γενικής ιατρικής και θα τους λείψει η παιδίατρος , στη Λέσβο γίνονται κινητοποιήσεις επειδή δεν συμπληρώνονται τα κενά σε γιατρούς στα Κέντρα Υγείας Μυτιλήνης, Καλλονής και Αντίσσας, στα Γρεβενά και στα Σέρβια ομοίως. Και σε όλες αυτές τις περιοχές που αναφέραμε, σε απόσταση το πολύ μιας ώρας υπάρχουν νοσοκομεία για να μεταφερθούν τα έκτακτα ιατρικά περιστατικά, που χρήζουν νοσοκομειακής νοσηλείας.

Και εμείς εδώ τι κάνουμε; Είμαστε απλά παρατηρητές που Βλέπουν τους γιατρούς, στο δικό μας Κέντρο Υγείας, να παλεύουν με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν και να σώζουν ζωές, βλέπουμε να χάνονται ζωές, που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, βλέπουμε τους νεφροπαθείς μας τρις της εβδομάδος, βρέξει χιονίσει, να ταξιδεύουν για τη Νάξο και τα πλωτά να ταξιδεύουν για τη Σύρο, όταν το επιτρέπει ο καιρός.

Προφανώς έχουμε εθιστεί εις το επικινδύνως ζην και απλά έχουμε περιοριστεί σε διαπιστώσεις και σε κατάθεση καημών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Καιρός και για κάτι άλλο, πιο έντονο, πιο δυναμικό που θα υποχρεώσει το κράτος των Αθηνών να ασχοληθεί και με τα νησιά μας. Αυτό το κράτος της ντροπής δεν μας αξίζει.