Συνεχίζοντας το σχολιασμό της δήλωσης του Μάρκου Κωβαίου στη
«Φωνή της Πάρου» εισερχόμαστε στην περιοχή των «θα» και στο τι κατά Μάρκον χρειάζεται
το νησί μας.
Έχουμε και λέμε:
«Χρειαζόμαστε», αναφέρει, «νέο μοντέλο ανάπτυξης με έμφαση
στον αγροτικό τομέα». Όμως το νέο μοντέλο που ευαγγελίζεται, δεν θα βρει ίχνος
καλλιεργήσιμης γης, αφού η Πάρος έχει τεμαχιστεί σε οικόπεδα που πωλούνται και
χτίζονται με μεγάλη ταχύτητα. Τα συμβολαιογραφεία και τα γραφεία των μηχανικών
μαρτυρούν του λόγου μας το αληθές.
Το φρόνιμο θα ήταν (αλλά αυτό έχει κόστος) να ζητήσει από
την πολιτεία την αναστολή έκδοσης νέων αδειών, για να δούμε, τι θα κάνουμε με
την εναπομείνασα γη.
Δηλώνει επίσης ότι θα δώσει βάρος στο πολιτιστικό προϊόν του
τόπου μας, όταν για την ανάδειξη των αρχαίων λατομείων δεν έχει γίνει από
πλευράς Δήμου τίποτε το ουσιαστικό, με αποτέλεσμα την ανάδειξή τους να έχει αναλάβει
ΜΚΟ που πρόσφατα ιδρύθηκε. Και μαζί με αυτό, έρχεται και το κλείσιμο του
εικαστικού εργαστηρίου καθώς και το ξεσπίτωμα του Δημοτικού Ωδείου.
Όσον αφορά το πολεοδομικό της Παροικιάς και το κυκλοφοριακό,
«ήμουνα νιος και γέρασα». Και η ίδια λαϊκή ρήση ισχύει για το 2ο
Γυμνάσιο Παροικιάς, το εμπορικό λιμάνι, τη μεταφορά του επιβατικού λιμανιού και
το στάδιο της Νάουσας που θα το δουν να υλοποιείται τα παιδιά των σημερινών
αθλητών μας.
Εκεί που η κατάσταση διαφοροποιείται και έχει θετικό
πρόσημο, είναι ο τομέας ύδρευσης και αποχέτευσης. Ευτυχώς που υπάρχει η ΔΕΥΑΠ,
με τον Γενικό Διευθυντή, Νίκο Καραμανέ και τον Πρόεδρο, Γιώργο Πούλιο, ένα
δίδυμο που, η όποια αλλαγή δημοτικής αρχής, πρέπει να τους αφήσει στη θέση
τους. Εάν είχαμε υπηρεσία ύδρευσης ενταγμένη στο Δήμο και όχι δημοτική
επιχείρηση, θα λέγαμε το νερό νεράκι. Και αυτό το λέμε μετά λόγου γνώσεως.
Τελειώνοντας, τονίζουμε για άλλη μια φορά, ότι δεν
μηδενίζουμε το έργο του Μάρκου Κωβαίου, αλλά υποστηρίζουμε ότι αυτά που έγιναν
είναι λίγα, αποσπασματικά και χωρίς σχέδιο στο διάστημα των 12 χρόνων που είναι
δημοτική αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου