Οι δικές μας «αιρετικές» ευχές

Μέρες γιορτινές, μέρες χαρούμενες έρχονται, αλλά με ταυτόχρονη έξαρση των ψυχικών νοσημάτων, ιδιαίτερα της κατάθλιψης.

Δεν είναι μόνο οι οικογένειες που ευτυχώς ακόμα διατηρούν τη συνοχή τους και συναντώνται στο κοινό εορταστικό, οικογενειακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι.

Είναι και τα μοναχικά άτομα, που αναπολούν περασμένα χρόνια χαράς με αγαπημένους συντρόφους και παιδιά.

Είναι οι συνάνθρωποί μας που βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου.

Είναι τα άτομα που δεν τα πάνε καλά με την ψυχική τους υγεία και είναι αβοήθητα.

Όλος αυτός ο κόσμος της μοναξιάς, της ανέχειας, της ασθένειας, σωματικής και ψυχικής, μέσα σ΄αυτήν την ατμόσφαιρα της επίπλαστης επικοινωνιακής και εμποροποιημένης επικοινωνίας, τηλεοπτικής και μη, προσπαθεί με διάφορους τρόπους να ξεφύγει από συναισθήματα που τον βαραίνουν και τον γεμίζουν με θλίψη.

Δεν είναι τυχαίο, ότι διαχρονικά οι μέρες αυτές είναι γεμάτες με ήθη και έθιμα και με χριστουγεννιάτικες ιστορίες, που δίνουν διέξοδο στο ψυχικό φορτίο που κουβαλάμε.

Κάποιοι από εμάς το ρίχνουν στα ταξίδια και καλά κάνουν. Είναι μια κάποια λύση. Κάποιοι άλλοι προγραμματίζουν δουλειές, που απασχολούν τον νου και διώχνουν από πάνω τους τη μαυρίλα. Κάποιοι άλλοι στα μεγάλα αστικά κέντρα χαζεύουν τις γιορταστικές βιτρίνες και αγοράζουν δώρα, όσα το βαλάντιό τους επιτρέπει.

Γιορτινές μέρες αυτές που έρχονται με κέντρο τον θρησκευτικό ημερολογιακό κύκλο και με σημείο αναφοράς την επί γης γέννηση του Θεανθρώπου, τη γέννηση της ελπίδας, που από τις πρώτες μέρες της έλευσής του, κυνηγήθηκε από τους ισχυρούς της γης και για να σωθεί έγινε πρόσφυγας μέχρι να περάσει το κακό.

Η αντίφαση που συνοδεύει τη ζωή μας, είναι μια μάχη που ακόμα δεν έχει κερδηθεί με το θηρίο που κρύβουμε μέσα μας, που είναι ακόμα πανίσχυρο και σκορπά θάνατο και δυστυχία γύρω μας.

Καλά Χριστούγεννα Ρώσοι και Ουκρανοί χριστιανοί, που πετάξατε στα σκουπίδια το αγγελικό «επί γης ειρήνη» και θα πάτε με αιματοβαμμένα χέρια να προσκυνήσετε τον νεογέννητο Χριστό.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας.