Ανήκουμε στο γένος των θνητών. Για όλους μας θάρθει η ώρα που θα εγκαταλείψουμε το μάταιο τούτο κόσμο. Ό,τι έχει αρχή έχει και τέλος, μόνο που κανείς μας δεν γνωρίζει το πότε.
Φθαρμένο ρούχο το σώμα μας, που άλλοι, οι περισσότεροι,
προτιμούν τον ενταφιασμό του και άλλοι την καύση του. Δεν σκοπεύουμε να
φιλοσοφήσουμε. Δεν είμαστε ούτε φιλόσοφοι, ούτε θεολόγοι. Απλά πρόθεσή μας
είναι επισημάνουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός δεύτερου κοιμητηρίου στην
Παροικιά, γιατί υπάρχει πλέον το αδιαχώρητο και η επέκταση του υπάρχοντος είναι
προβληματική.
Η ανάγκη δημιουργίας του είχε επισημανθεί εδώ και καιρό.
Είχαν μάλιστα γίνει και συζητήσεις με την Ι. Μ. Λογγοβάρδας, για την παραχώρηση
κτήματος της Μονής, ώστε να εξυπηρετείται εκτός από την Παροικιά και η Νάουσα.
Ανήκουμε στο πόπολο. Δεν έχουμε το προνόμιο άλλων που
ενταφιάζονται σε ξεχωριστούς χώρους της επιλογής τους, όπως οι βασιλείς, οι
αρχιερείς και οι επώνυμοι πολιτικοί.
Όμως μας δίδεται η ευκαιρία, εάν το αποφασίσει η παρούσα
δημοτική αρχή ή αυτή που θα την διαδεχθεί, να επιλέξουμε και εμείς το χώρο της
τελευταίας μας κατοικίας.
Κάποιοι θα μας κατηγορήσουν ότι καταπιαστήκαμε με μακάβριο
θέμα, που θα τους χαλάσει την σημερινή διάθεση. Όμως όλα τα έχει ο «αγγελικά»
πλασμένος κόσμος μας. Χαρές και λύπες, ζωή και θάνατος αποτελούν καθημερινότητα
που πρέπει και αυτήν να την διαχειριστούμε, όσο γίνεται καλύτερα. Και τα
κοιμητήρια, η ποιότητά τους, η καθαριότητά του, η εν γένει λειτουργία τους, δεν
αποτελούν μόνο δείγμα πολιτισμού, αλλά κυρίως δείγμα αγάπης και σεβασμού προς
τα αγαπημένα μας πρόσωπα, που δεν βρίσκονται πλέον κοντά μας.
Το λόγο τον έχει η δημοτική αρχή, η μόνη που μπορεί να
αποφασίσει την δημιουργία του αναγκαίου δεύτερου κοιμητηρίου της Παροικιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου