Σταδιακή επιστροφή στην καθημερινότητα

 

Η δεύτερη μέρα του νέου έτους που διανύουμε, με τον απόηχο της πρωτοχρονιάς να είναι ακόμα έντονος με το πλήθος των ευχών που ανταλλάξαμε να συνεχίζεται, μας φέρνει πιο κοντά στο τέλος του Δωδεκαημέρου και στην επιστροφή της καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας που δεν διαφέρει από αυτήν του περασμένου χρόνου, με τα γνωστά προβλήματα να επαναλαμβάνονται.

Αρκετοί από εμάς προτίμησαν να ταξιδεύσουν εκτός Πάρου σε μέρη κοντινά ή μακρινά, εντός ή εκτός συνόρων, για να αλλάξουν παραστάσεις, να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες τους ή και για να ξεχαστούν από την καθημερινή ρουτίνα.

Κάποιοι από τους εναπομείναντες και λόγω των καλών καιρικών συνθηκών το έριξαν σε περιπάτους, ακόμα και σε κολύμβηση και ηλιοθεραπεία, απολαμβάνοντας μια φύση εν μέσω χειμώνος, που θυμίζει περισσότερο άνοιξη ή φθινόπωρο με καταπληκτικές καλοσύνες.

Εμείς προτιμήσαμε να επισκεφτούμε περιοχές του νησιού, που ακόμα το φυσικό του περιβάλλον διατηρείται, αλλά απειλείται από οικοδομές που έχουν κτιστεί ή βρίσκονται στο στάδιο της οικοδόμησης.

Η ταχύτητα με την οποία χτίζονται ξενοδοχειακά συγκροτήματα και παραθεριστικές κατοικίες είναι τόσο μεγάλη, που θα πρέπει να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά.

Δεν είναι μόνο η αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, είναι και οι υποδομές, που συνήθως έπονται μιας ταχείας οικοδομικής δραστηριότητας.

Αποθέματα νερού, αποχετεύσεις, δρόμοι, στερεά απόβλητα και λιμενικές εγκαταστάσεις, αποτελούν βασικές υποδομές, που θα πρέπει να εστιαστεί το ενδιαφέρον μας, με σοβαρό σχεδιασμό και ιεράρχηση και σε συνδυασμό με την αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών, τουλάχιστον για 3 χρόνια.

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, η Πάρος έχει εισέλθει σε φάση ανεξέλεγκτης ανάπτυξης, οικονομικά ωφέλιμης για αρκετούς, με τις αγοραπωλησίες να έχουν πιάσει ταβάνι, αλλά υπάρχει και η μελλοντική πορεία του νησιού μας, που θα πρέπει να μας απασχολήσει ιδιαιτέρως σοβαρά.