Από τον Φιλελεύθερο:
Η τελευταία συζήτηση - «καραμέλα» στην τοπική μας κοινωνία είναι η λεγόμενη φέρουσα ικανότητα της Πάρου, σε ό,τι αφορά τον αριθμό προσέλευσης των τουριστών.
Δεν γνωρίζω πόσοι εξ όλων όσοι τη συζητούν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του θέματος ή το αναμασούν στις συζητήσεις τους γιατί επιθυμούν να δείχνουν ότι έχουν προβληματισμό για την υπόθεση. Το ωραίο είναι ότι το θέμα έχει ξεκινήσει να απασχολεί και την αυτοδιοίκηση του νησιού μας, αλλά τίποτα δεν αποδεικνύει ότι το σκέπτεται σοβαρά… Δηλαδή, από τη μία λέμε «μα πόσο κόσμο μπορεί να αντέξει το νησί» κι από την άλλη κάνουμε όλο και περισσότερες προσπάθειες για να φέρουμε περισσότερο κόσμο τους θερινούς μήνες. Είναι σαν να βλέπουμε ότι το σπίτι μας δεν έχει στατική επάρκεια, αλλά έως να λύσουμε το πρόβλημα, ρίχνουμε κι άλλον έναν όροφο από πάνω!
Το θέμα απασχολεί σχεδόν όλα τα κυκλαδονήσια, αλλά μόνο η Σαντορίνη για την ώρα έχει πάει κάποιες αποφάσεις, με κύρια αυτήν του περιορισμού του αριθμού κρουαζιερόπλοιων σε ημερήσια βάση. Κι όταν ισχυρίζομαι ότι το θέμα απασχολεί σχεδόν όλα τα κυκλαδονήσια, αυτό είναι πραγματικό και δεν αφορά μόνο τα τρία νησιά (Σαντορίνη, Μύκονο, Πάρο), που δέχονται τον μεγαλύτερο όγκο τουριστών το καλοκαίρι. Ποιος σας είπε ότι παρόμοια πρόβλημα δεν αντιμετωπίζουν και τα νησιά με πολύ μικρότερο όγκο τουριστών.
Η Δονούσα π.χ. των 250 ψυχών και των 13,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων έκτασης, υποφέρει τους καλοκαιρινούς μήνες όχι μόνο από τον δεκαπενταπλασιασμό των τουριστικών μονάδων μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια, αλλά όσο κι αν ακούγεται περίεργο, και από την τρομερή φασαρία που δημιουργείται τις βραδινές ώρες. Μόνο ησυχία και δε θα βρεις τον Αύγουστο στη Δονούσα. Πουθενά, δεν μπορείς να «εξαφανιστείς» και να βρεις γαλήνη. Είναι τόσο μικρή… Ακόμα, εκτός του μοναδικού λεωφορείου που υπήρχε, πλέον έκαναν την εμφάνισή τους και ταξί για τις μετακινήσεις… Να δείτε που σε λίγο θα ζητούν εκεί νέους δρόμους, όπως άλλωστε κι εμείς στην Πάρο δε θέλουμε να κατανοήσουμε την ανάγκη ύπαρξης φαναριών στους δρόμους!
Η Πάρος πρέπει να δει το ζήτημα της φέρουσας ικανότητάς της όχι μόνο σε σχέση με το κυκλοφοριακό ζήτημα (που κάθε χρόνο είναι και δυσκολότερο), αλλά και σε σχέση με την ποιότητα που μπορεί να προσφέρει τόσο στους επισκέπτες της όσο κυρίως και στους μόνιμους κατοίκους της. Μία ποιότητα ζωής, που δυσκολεύει όλο και περισσότερο για τον ντόπιο πληθυσμό…
Δ.Μ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου