Η μεγάλη εικόνα, ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας και η Πάρος

«Όταν βλέπω τη μεγάλη εικόνα με πιάνει δέος» μας έλεγε πρόσφατα συνομιλητής μας, αναφερόμενος στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπου σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές αποτελεί την έναρξη του 3^ου παγκόσμιου πολέμου. Και συνέχισε: «Στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει είδηση, ότι η αμερικάνικη βάση στην Αλεξανδρούπολη, μας έχει μπλέξει για τα καλά στον πόλεμο». Δεν θα δώσουμε συνέχεια στα όσα παρακάτω μας είπε. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Απλά με αφορμή την κουβέντα αυτή, θυμηθήκαμε, ότι το προϊόν που παράγει η χώρα μας και η Πάρος είναι εξαιρετικά ευαίσθητο.

Μια παγκόσμια κρίση, όπως απέδειξε ο covid-19 (ευτυχώς για λίγο) ή μια κρίση με διάρκεια στο Αιγαίο, μπορεί να το εξαφανίσει από προσώπου γης και να μείνουμε στο νησί με άδεια ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Για χρόνια τώρα, αυτή η μονοκαλλιέργεια απέδωσε και αποδίδει πλούσιους καρπούς με αποτέλεσμα να μας παρασύρει και να αφήσουμε στην άκρη τον πρωτογενή τομέα, από τον οποίο έζησαν οι παππούδες μας και οι πατεράδες μας τις οικογένειές τους.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι ο πρωτογενής τομέας μπορεί να δώσει λύση στο νησί, εάν, ό μη γένοιτο, έχουμε δυσάρεστες εξελίξεις. Θυμίζουμε όμως, ότι στην κατοχή στο νησί μας δεν είχαμε μαζικούς θανάτους από πείνα, όπως συνέβη π.χ. στη γειτονική μας Σύρο. Τον πληθυσμό της Πάρου τον έσωσε ο πρωτογενής τομέας, που η διατήρηση και η ανάπτυξή του στις μέρες μας, μπορεί να αποτελέσει συμπληρωματικό εισόδημα στο κύριο, που οφείλεται στον τουρισμό.

Κάποιοι νέοι αγρότες μας το έχουν αντιληφθεί και το προσπαθούν. Όπως ο πολυβραβευμένος παριανός αγρότης μας, ο Αρσένης Λουκής και στη μελισσοκομεία ο Άγγελος Πιτσικάλης. Αναφέρουμε τα ονόματά τους, γιατί πρωτοπορούν στον τομέα τους και μπράβο τους.