Απεργούν οι ναυτεργάτες μας και χρειάζονται τη συμπαράστασή μας.

Όποιος έχει στην οικογένειά του ναυτεργάτη, μπορεί να καταλάβει καλύτερα αυτά που γράφουμε.

Κάτω από αντίξοες συνθήκες, χωρίς ωράρια, χωρίς Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα, στο κατάστρωμα και κάτω στις μηχανές, οι ναυτεργάτες μας δουλεύουν σκληρά με καλοσύνες και φουρτούνες, χειμώνα καλοκαίρι με μισθούς που ελάχιστα αντιπροσωπεύουν το μέγεθος μιας υπεύθυνης δουλειάς με κοινωνική προσφορά, αφού χωρίς αυτούς η νησιωτική Ελλάδα θα ήταν αποκομμένη από τη στεριανή.

Όμως, (και αυτό απευθύνεται στην Π.Ν.Ο. και τα άλλα ναυτεργατικά σωματεία), η απεργία μέσα στο καταχείμωνο, εκτός από την ταλαιπωρία των νησιωτών, μάλλον βολεύει και τους πλοιοκτήτες, που εξοικονομούν καύσιμα. Ασφαλώς η υπογραφή της συλλογικής σύμβασης του 2023 είναι ζήτημα πολύ σοβαρό, αλλά εάν δεν υπάρξει σοβαρή αντίδραση από μέρους τους, το αποτέλεσμα θα είναι πενιχρό.

Απεργία της Π.Ν.Ο. το χειμώνα, είναι σαν να απεργούν οι εκπαιδευτικοί το καλοκαίρι.

Πόσο δύσκολο είναι να γίνει μια απεργία, καλά προετοιμασμένη σε περίοδο που «πονάει»;

Κάποιοι από τον αναπαυτικό καναπέ τους θα μας πουν, ότι αυτό είναι σκληρό και προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στην τουριστική κίνηση και στην προμήθεια αγαθών, πολλά από τα οποία είναι ευαίσθητα. Όμως αυτή είναι η μια πλευρά. Η άλλη έχει να κάνει με την κυβερνητικά «ουδέτερη» στάση και την εφοπλιστική ασυδοσία και εκμετάλλευση συνανθρώπων μας, που το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, ως εργαζόμενοι, το περνούν πάνω σε μια λαμαρίνα. Και είναι άνθρωποι της διπλανής μας πόρτα.