Ραντεβού στις 2 Ιουλίου;

 

Τα δεκάδες κόμματα και κομματίδια που διεκδικούν την ψήφο μας, κατέδειξαν ότι ο εγωκεντρισμός, που αποτελεί χαρακτηριστικό της φυλής μας, καλά κρατεί.

Απλή αναλογική σημαίνει συνεργασία των κομμάτων που έχουν συγγενικά προγράμματα και τέτοια υπάρχουν, που μπορούν να τα βρουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Αυτό άλλωστε υπαγορεύει η κοινή λογική, που στις μέρες μας είναι δυστυχώς απούσα, με παρούσα όμως την εγωπάθεια που πλεονάζει στον πολιτικό μας βίο και είναι ισχυρότερη, ακόμα και όταν διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα της Χώρας.

Έτσι, παρά τις αυριανές εκλογές της απλής αναλογικής , κυβέρνηση δεν πρόκειται να προκύψει και αυτός είναι ο λόγος που οδεύουμε με βήμα ταχύ προς την 2^α Ιουλίου με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που και πάλι, όπως τα κάναμε, υπάρχει η πιθανότητα να μην προκύψει κυβέρνηση και να πάμε σε τρίτες εκλογές.

«Τα παιδία παίζει», αριστερά και δεξιά, όταν βρισκόμαστε στα πρόθυρα τρίτου παγκόσμιου πολέμου, όταν η παγκόσμια οικονομική κρίση απειλεί τις πιο ευάλωτες οικονομίες, όπως είναι δική μας, όταν η Τουρκία κυβερνιέται από έναν πανίσχυρο ισλαμικό ηγέτη, που μας παίζει κομπολόι, επειδή εμείς αδυνατούμε να χαράξουμε εξωτερική πολιτική σε βάθος χρόνου.

Αυτές δεν είναι διαπιστώσεις δικές μας, αλλά έγκυρων πολιτικών αναλυτών, που εμείς τους έχουμε εξαφανίσει από τα δελτία ειδήσεων, που έχουν γεμίσει τον εγκέφαλό μας με σανό.

Η Χώρα μας βρίσκεται σε παρακμή, όπου και αν κοιτάξεις, με κύρια ευθύνη των πολιτικών μας, που κρύβουν την αλήθεια, για μια καρέκλα εξουσίας, όσο μικρή και να είναι, αρκεί να συνεχίζουν να αρμέγουν τη δόλια χώρα μέχρι να βγάλει αίμα.

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα:

Μα όλοι ίδιοι είναι;

Η απάντηση είναι ΟΧΙ.

Σε όλους όμως αναλογεί μερίδιο ευθύνης.
Και οι κυβερνώντες έχουν το μεγαλύτερο.