Μετά τη Μύκονο και τη Σαντορίνη, παίρνει σειρά η Πάρος

 

Εάν θελήσουμε να παρακολουθήσουμε την πορεία που ακολουθεί η Πάρος και την κατάληξη αυτής της πορείας, εάν δεν παρέμβουμε, δεν έχουμε παρά να δούμε το τι συμβαίνει στη Μύκονο και τη Σαντορίνη.

Η Μύκονος ήταν το πρώτο νησί που άρχισε να προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών από τη δεκαετία του 1960. Σ΄αυτό συνετέλεσαν και οι αρχαιότητες της Δήλου, νησί ακατοίκητο στις μέρες μας , που στην αρχαιότητα έσφυζε από ζωή.

Όταν στη Μύκονο άρχισε και λόγω του μικρού της μεγέθους να συντελείται το αδιαχώρητο, επειδή την ανακάλυψαν ονόματα διεθνώς γνωστά για τον πλούτο τους ή γιατί μεσουρανούσαν στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα, η Μύκονος έγινε «μόδα».

Ναρκωτικά, πορνεία πολυτελείας, μπράβοι προστάτες ισχυρών, μαφιόζοι, εγκληματικές φυσιογνωμίες και ό,τι άλλο κακό συναπάντημα το συναντούσες και το συναντάς στη Μύκονο.

Ο όρος Μυκονοποίηση με αρνητικό πρόσημο έχει ήδη μπει στο λεξιλόγιό μας.

Το δεύτερο νησί, που έγινε παγκόσμια γνωστό, η Σαντορίνη, το οφείλει στο ηφαίστειο, στη καλντέρα και στη γραφική Οία με το καταπληκτικό της ηλιοβασίλεμα. Και σ΄ αυτή τη γνωριμία και την τουριστική ανάπτυξη ρόλο μεγάλο έπαιξε και το μεγάλο στρατιωτικό και πολιτικό αεροδρόμιο. Ήταν τότε που είχε επιλεγεί η Πάρος το 1958 από το ΝΑΤΟ για την κατασκευή του, αλλά η αντίδραση των κατοίκων της περιοχής μαζί με πολιτικές δυνάμεις αντίθετες λόγω του ψυχρού πολέμου, απέτρεψαν την δημιουργία του.

Στη Σαντορίνη συμβαίνει πλέον το αδιαχώρητο με πολύ σοβαρά προβλήματα στην υποδομή του νησιού που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενός τόσο μεγάλου τουριστικού κύματος.

Ένας παλιός αυτοδιοικητικός του νησιού μας έλεγε πόσο έχει μετανιώσει που συνετέλεσε στην χωρίς όρια διαφημιστική καμπάνια της Σαντορίνης και ιδιαίτερα της Οίας.

Και τώρα μετά τη Μύκονο και τη Σαντορίνη ήρθε η σειρά της Πάρου που, εάν δεν προσέξουμε, τα συμβαίνοντα στα δύο νησιά μπορεί να πάρουν διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες που θα αλλοιώσουν τελείως τη φυσιογνωμία του νησιού αλλά και τις συνειδήσεις μας. 

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, μόνο που για την ώρα το έχουν αντιληφθεί λίγοι.