Τελικά, ποιό είναι το ζητούμενο; Το καλό του τόπου ή το συμφέρον του κόμματος και το ατομικό όφελος;

Οι προσπάθειες συγκρότησης ανεξάρτητου δημοτικού συνδυασμού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τα κόμματα έχουν μηχανισμούς που μπορούν να ακυρώσουν τέτοιες προσπάθειες.

Σε όλους τους πολιτικούς χώρους υπάρχουν οι «κολλημένοι με την μπάλα» για πολλούς και διαφόρους λόγους. Δεν αναφερόμαστε στους ιδεολόγους, που πιστεύουν σε αρχές και αξίες, αλλά σε όσους έχουν ψυχολογία φιλάθλου ή προσδοκούν προσωπικές  διευκολύνσεις ή ταυτίζονται με την οικογενειακή τους παράδοση.

Οι συμπολίτες αυτοί πρόθυμα ή κατόπιν κομματικής εντολής στελεχώνουν τα κομματικά ψηφοδέλτια και αποτελούν τη μικρή εικόνα  της τοπικής αυτοδιοίκησης που συχνά ακυρώνει τη μεγάλη.

Γιατί το ζητούμενο είναι το καλό του τόπου και όχι το συμφέρον του κόμματος ή το ατομικό όφελος.

Στις μεγάλες πόλεις της χώρας η κομματική παρέμβαση στις δημοτικές εκλογές είναι απροκάλυπτη. Τα κόμματα μιλούν για αυτοδιοίκηση και εννοούν ετεροδιοίκηση.

Ο θεσμός της αυτοδιοίκησης με την αυθεντική ερμηνεία της λέξης μπορεί να πάρει σάρκα και οστά μόνο στους μικρούς ή μεσαίους σε μέγεθος δήμους, όπως ο Δήμος Πάρου, όπου ο ένας γνωρίζει τον άλλο και με την προϋπόθεση, ότι θα λειτουργήσει η κομματική υπέρβαση σε συμπολίτες που νοιάζονται αποκλειστικά για τα συμφέροντα της τοπικής μας κοινωνίας.

Και για να συμβεί αυτό, ο κύριος συνδετικός κρίκος είναι ένα πρόγραμμα κοινής αποδοχής, πειστικό και υλοποιήσιμο, που θα βγάλει τον τόπο από την καθημερινή μιζέρια που βιώνουμε εδώ και χρόνια.

Και για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι:
Η παρούσα δημοτική αρχή ότι μπόρεσε να δώσει, το έδωσε.
Δεν μηδενίζουμε το έργο της.
Όμως είναι πολύ λίγο σε σύγκριση με τα πολλά χρόνια που διοικεί το νησί μας.
Χρειάζεται ενότητα δυνάμεων, νέα πνοή, νέα δυναμική και πρόγραμμα βιώσιμης ανάπτυξης με σεβασμό στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον του νησιού μας.