Καλό σου ταξίδι Μανώλη

Μας αιφνιδίασες Μανώλη. Δεν περιμέναμε να μας αφήσεις τόσο σύντομα. Μας είχες συνηθίσει διαφορετικά. Με τη δυνατή φωνή σου κυριολεκτικά και μεταφορικά, με τις διαφωνίες μας, αλλά και με τη αγωνιστική μας συμπόρευση, όταν επρόκειτο για ζητήματα σοβαρά που αφορούσαν το νησί μας.

Αλήθεια στη Μάρπησσα οι νέοι μας γνωρίζουν τους αγώνες σου για το Μουσείο Περαντινού , που κατασκευάστηκε με δικές σου μελέτες;

Γνωρίζουν τους αγώνες σου για να σταθεί όρθια η δημόσια υγεία σε Πάρο και Αντίπαρο;

Γνωρίζουν την ενωτική σου προσπάθεια στην τότε κοινότητα της Μάρπησσας, όταν συνεργάστηκες  με το αείμνηστο Χρήστο Βλαχογιάννη και τον Τάσο Τζιώτη και δώσατε νέα πνοή στο Χωριό;

Υπήρξες μια τίμια αριστερή φωνή στο νησί μας και άφησες παρακαταθήκη σε όλους μας την αγωνιστική σου δράση υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Θα μας λείψεις, Μανώλη.
Αλλά εμείς που σε ξέρουμε για την αγωνιστική σου συνέπεια και το ήθος σου θα σε θυμόμαστε πάντοτε.

Θερμά συλλυπητήρια στην αγαπημένη σου Όλγα και τα παιδιά σου, που τα λάτρευες.

Η συνέχεια του χθεσινού μας άρθρου για τις δημοτικές εκλογές του 2019

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ποτέ δεν έκρυψε τη στενή σύνδεσή της με το ΚΚΕ. Ήταν και είναι ο βραχίονας του κόμματος στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και εμείς που στηρίξαμε τον αγώνα εκείνο των δημοτικών εκλογών οφείλαμε να το είχαμε κατανοήσει.

Προβάλαμε με όλες μας τις δυνάμεις την προσωπικότητα του Κώστα Ροκονίδα και το ψηφοδέλτιό του και όχι τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και η προσπάθεια εκείνη είχε επιτυχία, παρά τον έξαλλο αντικομμουνισμό της άλλης πλευράς. Ο Κώστας Ροκονίδας έχασε οριακά.

Αντίθετα η «Λαϊκή Συσπείρωση», πιστή στην κομματική γραμμή πρόβαλε μαζί με το τοπικό πρόγραμμα και τις κομματικές θέσεις της, όπως αυτές ήταν διατυπωμένες στο προεκλογικό της έντυπο.

Δικαίωμά της μπορεί και υποχρέωσή της, αφού εμείς είμαστε οι φιλοξενούμενοι στη παράταξη.

Ουσιαστικά τότε λειτούργησαν δύο γραμμές. Η μία που πρόβαλε την προσωπικότητα του Κώστα Ροκονίδα και άλλη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που πρόβαλε τις θέσεις του κόμματος.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση», πειθαρχώντας στις κομματικές οριζόντιες εντολές, ως όφειλε, αγνόησε τη σύνθεση του ψηφοδελτίου και προχώρησε στις επόμενες ενέργειές της.

Ποιες ήταν αυτές;

Η επίσκεψη, παραμονή δημοτικών εκλογών, βουλευτή του ΚΚΕ, ο οποίος συνοδευόμενος από τον υποψήφιο δήμαρχο, περιόδευσε σε δημόσιους και εργατικούς χώρους.

Η αφιέρωση της μεγάλης προεκλογικής συγκέντρωσης της Παροικιάς, σε παριανό αγωνιστή του ΚΚΕ, που πάγωσε το ακροατήριο και η ομιλία στη Νάουσα, που στο τέλος της χρωματίστηκε από μικροφώνου έντονα από στελέχη του κόμματος.

Δεν γνωρίζουμε, εάν από πλευράς ΚΚΕ είχε γίνει υπερτίμηση της κατάστασης και εθεωρείτο δεδομένη η νίκη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με όλο το κομματικό πακέτο που τη συνόδευε ή εάν όπως συζητήθηκε τότε, ότι την ενδιέφερε μόνο η αύξηση της επιρροής του κόμματος στο νησί.

Πάντως όπως και να έχει, ένα τμήμα του εκλογικού σώματος, αρνήθηκε την υποστήριξη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και προτίμησε την επανεκλογή του Μάρκου Κωβαίου.

Το ποιος ευθύνεται για την επανεκλογή του Κωβαίου, με όλες τις συνέπειες που επέφερε αυτή για το νησί, ας το κρίνουν οι αναγνώστες μας.

Υστερογραφώντας και για να μην παρεξηγηθούμε από κάποιους, δηλώνουμε, ότι τιμούμε το ΚΚΕ για την ιστορία του και τους αγώνες του υπέρ της εργατικής τάξης, διαφωνούμε όμως με την γενικότερη πολιτική του διαδρομή.

Δημοτικές εκλογές: Εάν δεν εντοπιστούν οι αιτίες της ήττας του ΄19, ο κίνδυνος να έχουμε και πάλι μία από τα ίδια είναι ορατός.

Στην πολιτική βάζεις στόχους και προσπαθείς να τους πετύχεις.

Οι στόχοι περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα και με τα μέσα που διαθέτεις επιχειρείς να πείσεις τους πολίτες να τους αποδεχτούν και να τους υπηρετήσουν.

Αυτό που συμβαίνει στην κεντρική πολιτική σκηνή συμβαίνει και στις τοπικές κοινωνίες.

Κόμματα κεντρικά, δημοτικές παρατάξεις τοπικά είναι τα μέσα με τα οποία πραγματοποιείς το πρόγραμμά σου.

Στις δημοτικές εκλογές ου 2019 είχαμε όλες τις προϋποθέσεις για αλλαγή στο δήμο της Πάρου. Οι συγκρίσεις ήταν καταλυτικές υπέρ των δυνάμεων της αλλαγής. Έμπειρος πολιτικά ο επικεφαλής και ψηφοδέλτιο με τους καλύτερους. Όμως δεν μπόρεσαν να κερδηθούν εκείνες οι εκλογές.

Για το γιατί, δεν έγινε ποτέ μια ουσιαστική συζήτηση. Όμως, εάν δεν εντοπιστούν οι αιτίες εκείνης της ήττας, ο κίνδυνος να έχουμε και πάλι μία από τα ίδια είναι ορατός.

Εμείς θα το επιχειρήσουμε με κίνδυνο να γίνουμε δυσάρεστοι και ίσως κάποιοι να μας στολίσουν και με κοσμητικά επίθετα.

Θα το πράξουμε όμως, γιατί το ζητούμενο δεν είναι οι φιλικές και συναισθηματικές μας σχέσεις, αλλά το πώς θα αλλάξει η διοίκηση του δήμου, η οποία επιμένει να συνεχίσει, ενώ, ότι είχε να δώσει, το έχει δώσει προ πολλού.

Τότε οι διαβουλεύσεις, την προεκλογική περίοδο του ’19, ξεκίνησαν αρκετά νωρίς για τη συγκρότηση ενός τρίτου ψηφοδελτίου. Έγιναν ατέρμονες συζητήσεις, που όμως δεν κατέληξαν πουθενά.

Η μόνη λύση που ήταν ορατή, ήταν να ενισχυθεί η Λαϊκή Συσπείρωση και κυρίως ο επικεφαλής της Παράταξης Κώστας Ροκονίδας, άτομο πάνω από όλα έντιμο και έμπειρο στα αυτοδιοικητικά. Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν αρνήθηκε τη σύμπραξη με συμπατριώτες μας που κάλυπταν το σύνολο του δημοκρατικού τόξου. Δεξιοί, κεντρώοι, κεντροαριστεροί, πλαισίωσαν εκείνο το ψηφοδέλτιο με τη βεβαιότητα ότι οι εκλογές θα κερδηθούν και μάλιστα με διαφορά. Συνέβη το αντίθετο. Με εξαίρεση την Παροικιά, σε όλες τις κοινότητες του νησιού επικράτησε το ψηφοδέλτιο του Μάρκου Κωβαίου.

Για το γιατί, στο επόμενο άρθρο μας.

Και αυτά με το «καλημέρα» των προεκλογικών συζητήσεων

«Ακροδεξιός», «άνθρωπος της εκκλησίας, άρα στερείται δυναμισμού», «διαχειριστής», δηλαδή μία από τα ίδια στη διοίκηση του δήμου, «τα έχει βρει με τους κομμουνιστές», «εγγραφάκιας» είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που στολίζουν την προσωπικότητα του επάρχου και υποψήφιου δημάρχου Κώστα Μπιζά.

Και αυτά με το «καλημέρα» των προεκλογικών συζητήσεων.

Αλλά γιατί τέτοια υπόγεια επίθεση εναντίον του;

Τι φοβούνται οι πολιτικοί του αντίπαλοι και τον φορτώνουν με τόσα και τέτοια «κοσμητικά» επίθετα; Μήπως έχουν διαπιστώσει, ότι η υποψηφιότητά του έχει την αποδοχή του εκλογικού σώματος; Αλλά αυτό είναι αρκετά νωρίς για να το διαπιστώσει κάποιος, αφού τα πάντα είναι ακόμα υπό διαμόρφωση.

Δεν είναι στις προθέσεις μας να αγιογραφήσουμε την εικόνα του Κώστα Μπιζά. Όλοι έχουμε τα κουσούρια μας και κανένας δεν είναι τέλειος. Πολύ περισσότερο όταν ασχολούμαστε με την πολιτική, όπου η υπερβολή έχει τον πρώτο λόγο.

Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να υπερασπιστούμε τον Κώστα Μπιζά από τις άδικες επιθέσεις που δέχεται.

Είναι πράγματι ακροδεξιός, όπως τον αποκαλούν κάποιες και κάποιοι;

Εάν τον χαρακτήριζαν ως άτομο με δεξιές καταβολές, θα συμφωνούσαμε απόλυτα. Ασφαλώς ο Κώστας Μπιζάς έχει δεξιό παρελθόν. Μόνο που ο ίδιος δηλώνει, ότι θα πολιτευτεί στο Δήμο ως ανεξάρτητος και στη βάση ενός προγράμματος που θα έχει αρχή και τέλος αποκλειστικά την Πάρο και το μέλλον της. Μήπως όμως μπλοφάρει; Δεν το πιστεύουμε, γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν έντιμο συμπατριώτη μας που έχει λόγο.

Το άλλο είναι ακόμα πιο κουφό. Ότι «επειδή είναι άνθρωπος της Εκκλησίας, στερείται δυναμισμού». Δηλαδή όσοι μετέχουν στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας δεν διακρίνονται για το δυναμισμό τους, άρα είναι απορριπτέοι. Κι αυτά, όταν ο Κώστας Μπιζάς ήταν και είναι μεταξύ των πρωταγωνιστών κατά της εγκατάστασης των βιομηχανικών ανεμογεννητριών στο νησί μας.

Από την πλευρά της δημοτικής αρχής πάλι κατηγορείται ο Κώστας Μπιζάς ότι συμπράττει με τους κομμουνιστές. Προφανώς εννοούν ως κομμουνιστές συριζαίους που, όπως πληροφορούμαστε, συμμετέχουν στο ανεξάρτητο ψηφοδέλτιό του. Δηλαδή, όσοι προέρχονται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελούν για τη δημοτική αρχή μιάσματα; Αλλά τότε γιατί ο δήμαρχος κάνει προτάσεις για συμμετοχή στο ψηφοδέλτιό του σε άτομα αυτού του χώρου;

Άλλοι πάλι υποβαθμίζουν την ποιότητα της δραστηριότητας του Κώστα Μπιζά, υποστηρίζοντας ότι εξαντλείται στην αποστολή εγγράφων προς τα υπουργεία για θέματα της Πάρου και τις κρατικές υπηρεσίες, χωρίς να κάνει κάτι άλλο πιο δυναμικό.

Ξεχνούν προφανώς ότι ο θεσμός του επάρχου έχει διακοσμητικά χαρακτηριστικά χωρίς να έχει κάποια ουσιαστική αρμοδιότητα. Παλαιότερα το επαρχείο είχε αρμοδιότητες για τα λιμενικά έργα και τα σχολεία. Θυμίζουμε ότι, επί επάρχου Γρηγορίας Πρωτολάτη, κατασκευάστηκε η μαρίνα της Νάουσας και το λιμενικό έργο στην Πούντα της Παροικιάς,
όπως επίσης και η αγορά της έκτασης για την κατασκευή το 2^ου γυμνασίου της Παροικιάς.

Από την πλευρά της πάλι η Λαϊκή Συσπείρωση υποστηρίζει, ότι, εάν έχουμε εκλογή Μπιζά στο Δήμο, απλά θα υπάρξει αλλαγή διαχειριστή. Δηλαδή Μπιζάς και Κωβαίος είναι το ίδιο. Άρα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. «Τι μπρόκολα , τι λάχανα», όπως έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης ή «άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά», όπως έλεγε το 1952 ο γ.γ. του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης.

Εμείς προτιμούμε να τελειώσουμε το παρόν με το γνωμικό «Αρχή άνδρα δείκνυσι» του Βίαντα του Πριηνέα, ενός εκ των 7 σοφών της αρχαιότητας. «Η αρχή (η εξουσία) δείχνει ποιος είσαι πραγματικά».

Τον Μάρκο Κωβαίο τον γνωρίσαμε.
Τον Κώστα Μπιζά όχι.
Το ίδιο ισχύει και για τον Κώστα Ροκονίδα.

Εάν η βρύση του σπιτιού του βγάζει νερό, κάποιοι δουλεύουν καθημερινά γι΄αυτό.

Φίλος από τα παλιά μας πλησίασε απογοητευμένος από τη διεθνή κατάσταση και από την ελληνική πραγματικότητα, για μας πει γιατί συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με την τοπική αυτοδιοίκηση, που αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό σε σύγκριση με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

«Εγώ», μας είπε, «τα παράτησα όλα. Δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με τα κοινά. Δεν βλέπετε το σφαγείο της Ουκρανίας; Μπορούμε να το αποτρέψουμε;

Δεν βλέπετε τι γίνεται με τις υποκλοπές; Έχεις το κινητό στην τσέπη σου και κουβαλάς μαζί σου ένα ρουφιάνο. Μπορούμε να το αποτρέψουμε; Εγώ το πέταξα και ησύχασα».

Τον ρωτήσαμε, με τι ασχολείται τώρα και πήραμε την απάντηση «Με τίποτα».

Προφανώς είχαμε να κάνουμε με ένα απογοητευμένο και παραιτημένο συμπολίτη μας, που ίσως τον περιτριγυρίζει και η κατάθλιψη ή και για κάποιον που δεν το λέει, αλλά το υπονοεί. « Άς είναι καλά τα κορόιδα που δουλεύουν για μένα, που το διασκεδάζω κιόλας, όταν τους βλέπω να τρέχουν».

Τον ρωτήσαμε, εάν η βρύση του σπιτιού του βγάζει νερό. Μας απάντησε ότι βγάζει. Και εμείς του παρατηρήσαμε, ότι για να βγάζει νερό, κάποιοι δουλεύουν καθημερινά γι΄αυτό. Και εάν δεν υπήρχαν, δεν θα είχε ούτε νερό, ούτε φώτα στους δρόμους, ότι θα κινδύνευε να αρρωστήσει από τα σκουπίδια και ότι θα περπατούσε σε χωματένιους δρόμους μέσα στην πόλη. Κοντολογίς κάποιοι τρέχουν και δεν φτάνουν για να μπορεί να έχει τα στοιχειώδη.

«Και εσύ, Φίλε μας, τι μας συμβουλεύεις; Να τα βροντήξουμε όλοι κάτω; Μήπως δεν έχεις καταλάβει, ότι κατάντησες ένας κηφήνας που ζεις και αναπνέεις από τη δουλειά των άλλων;»

Πράγματι για το σφαγείο της Ουκρανίας ελάχιστα μπορούμε να πράξουμε. Το ίδιο και για τις υποκλοπές και για πολλά άλλα. Αλλά για τον τόπο μας μπορούμε αρκετά. Αρκεί κάποιοι σαν εσένα αποφασίσουν να βάλουν πλάτη. Ο τόπο μας σε έχει ανάγκη και όλους τους ομοίους σου, που το μόνο που ξέρετε είναι να ασχολείστε μόνο με τον εαυτό σας και να κάνετε κριτική στους λίγους που έχουν το κουράγιο και την αντοχή να σε υπηρετούν και να τα ακούν και από πάνω.

Τώρα που όλες οι δημοτικές παρατάξεις κάνουν αγώνα για να συγκροτήσουν τα ψηφοδέλτιά τους, είναι η ευκαιρία σας, να αποδείξετε ότι δεν έχετε καμιά σχέση με τους κηφήνες του τόπου, που δυστυχώς στις μέρες μας έχουν πολλαπλασιαστεί.

Για να μην πούμε το νερό - νεράκι

Ας μη μας ξεγελούν οι λιγοστές βροχές που έχουν πέσει μέχρι τώρα στο νησί. Απλά έβρεξαν λίγο το χώμα. Το νερό δεν βυθίστηκε για να εμπλουτίσει τις υπόγειες δεξαμενές του νησιού. Και αυτό έχει συνέπειες. Αλλά και εάν συμβεί οι μήνες που έρχονται να είναι βροχεροί το πρόβλημα θα συνεχίζει να υπάρχει. Πόσο βροχερός μπορεί να είναι ο Μάρτιος ή ο Απρίλιος. Μας απομένει ο Φεβρουάριος, που μακάρι να μας κάνει την έκπληξη, όπως συνέβη το 2003.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι διανύουμε μια παρατεταμένη περίοδο ανατροπής των καιρικών συνθηκών, ασυνήθιστη με τα όσα γνωρίζαμε. Πάνω από 40 ανοιξιάτικες μέρες, στην καρδιά του χειμώνα είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο. Κανένας από του ηλικιωμένους του νησιού δεν θυμάται να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Ακόμα και τα φυτά ξεγελάστηκαν και κάποια φυλλοβόλα έχουν αρχίσει να βγάζουν φύλλα νομίζοντας ότι ήρθε η άνοιξη.

Και ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας έχουμε βροχοπτώσεις με πλημμυρικά χαρακτηριστικά, στις Κυκλάδες και ιδιαίτερα στο νησί μας απλά ψιχαλίζει.

Το πρόβλημα είναι σοβαρό, επειδή οι καταναλώσεις νερού είναι μεγάλες, λες και αντλούμε νερό από τον Αξιό ή τον Στρυμόνα. Το μέγεθος της κατανάλωσης πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα με πρωτοβουλία του καθ΄ύλην αρμόδιου φορέα, που είναι η ΔΕΥΑΠ.

Αν δεν συνέλθουμε, αν δεν φροντίσουμε να προστατεύσουμε τους υδάτινους πόρους του νησιού μας, το φετινό καλοκαίρι θα πούμε το νερό – νεράκι και η τουριστική κίνηση που προβλέπεται να είναι αρκετά καλή θα τεθεί σε κίνδυνο.

Νερό και τουρισμός πάνε μαζί. Αν λείψει το πρώτο θα εξαφανιστεί το δεύτερο.

Πρέπει από τώρα η ΔΕΥΑΠ να πάρει μέτρα περιορισμού της κατανάλωσης, αφού προηγουμένως ενημερώσει το δημοτικό συμβούλιο για τα αποθέματα νερού που διαθέτει.

Μπορεί ο προεκλογικός αγώνας να ξεκίνησε αρκετά νωρίς, προέχει όμως η προετοιμασία του νησιού για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες ενός τουριστικού ρεύματος που χρόνο με το χρόνο συνεχώς αυξάνεται.

Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, αλλά, εάν πετύχει, θα αλλάξουν πολλά στον τόπο μας.

Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει. Δημοκρατία έχουμε και η αντίθετη άποψη δεν διώκεται. Ούτε το φρόνημα. Ευτυχώς. Και ας μην το ξεχνάμε ότι στις δημοκρατίες γίνονται και εκλογές. Και ο λαός εκλέγει αυτούς που επιθυμεί να τον κυβερνήσουν. Μπορεί να είναι δεξιοί, κεντρώοι, κεντροαριστεροί ή κομμουνιστές.

Τα κόμματα εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση της χώρας και σε τοπικό επίπεδο οι δημοτικές παρατάξεις στις διοικήσεις των δήμων.

Στο νησί μας ο λαός στηρίζει ή ανέχεται την ίδια δημοτική αρχή το πολύ για δύο θητείες. Εντολή για τρίτη θητεία θα αποτελέσει εξαίρεση του κανόνα.

Ο Μάρκος Κωβαίος φιλοδοξεί να υπερβεί το φράγμα και να πάει για τρίτη θητεία που αυτή τη φορά θα είναι όχι 4ετία, αλλά 5ετία.

Το πιθανότερο κατά τη δική μας εκτίμηση είναι ότι δεν θα τα καταφέρει, αλλά η κάλπη είναι κάλπη. Το είδαμε και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές. Όπου με μια μεγάλη συσπείρωση επιδιώχτηκε η αλλαγή δημοτικής αρχής και οι εκλογές χάθηκαν από λάθη που έγιναν τα περισσότερα μια εβδομάδα πριν ανοίξουν οι κάλπες.

Αυτή τη φορά τα ίδια λάθη ή παρεμφερή δεν πρέπει να επαναληφθούν. Η παρούσα δημοτική αρχή, ότι μπόρεσε να προσφέρει στον τόπο, το πρόσφερε. Μπορεί να θέλει, αλλά δεν μπορεί να ανταποκριθεί πλέον στις σύγχρονες ανάγκες του τόπου.

Νέες δυνάμεις ξεκίνησαν προσπάθειες συγκρότησης δημοτικού εκλογικού συνδυασμού απαλλαγμένου από τις παθογένειες του παρελθόντος, που ήδη έχει πλαισιωθεί από σημαντικό αριθμό συμπατριωτών μας με μοναδική φιλοδοξία την προσφορά στο νησί και τους ανθρώπους του.

Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, αλλά, εάν πετύχει, θα αλλάξουν πολλά στον τόπο μας.

Το βέβαιο είναι ότι δεν θα έχουμε αλλαγή διαχειριστή, όπως κάποιοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την κίνηση και τον επικεφαλής της. Το εγγυώνται, εκτός από τον Κώστα Μπιζά και τα άτομα που συμμετέχουν στην συγκρότηση του ψηφοδελτίου του.

Απάντηση Άγγελου Πιτσικάλη σε Δ.Τ. Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου 22.01.2023

Τι απάντηση να δώσεις;

Σε μια ανακοίνωση που μηδενίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις και χρησιμοποιείται ξύλινος λόγος άλλων εποχών για να περιγράψεις το τέλος μιας συνεργασίας, τι απάντηση να δώσεις;

 Σε μια ανακοίνωση, όπου ο ‘’σκοταδισμός’’ και τα πολιτικά παιχνίδια αναφέρονται ως συμπεράσματα, τι απάντηση να δώσεις;

 Σε μία παράταξη που έχει επιλεκτική μνήμη και ηθελημένα αγνοεί ότι στις δημοτικές εκλογές οι ψηφοφόροι επιλέγουν συχνά πρόσωπα και όχι συνδυασμό, τι απάντηση να δώσεις;

Σε μια παράταξη που νομίζει ότι το 49% των προηγούμενων εκλογών οφείλεται σε 3-4 άτομα και όχι σε μια συνολική προσπάθεια, τι απάντηση να δώσεις;

Σε μια παράταξη που ανακοινώνει στη ‘’νύφη’’ αλλά απειλεί την ‘’πεθερά’’, επιχειρώντας να δημιουργήσει κλίμα φόβου σε όσες και όσους επιθυμούν να αποχωρήσουν, τι απάντηση να δώσεις;

Η απάντηση είναι μία: «ο πανικός είναι κακός σύμβουλος».

Πιτσικάλης Άγγελος 
Ανεξάρτητός Τοπικός Σύμβουλος Κώστου

Αν όντως έτσι συμβαίνει, τότε η Πάρος μπορεί να ελπίζει.

Μας έρχονται συνεχώς πληροφορίες για συμμετοχή κυρίως νέων, οι οποίοι στελεχώνουν το ψηφοδέλτιο του επάρχου Κώστα Μπιζά.

Αν όντως έτσι συμβαίνει, τότε η Πάρος μπορεί να ελπίζει.

Οι νέες και οι νέοι μας, και αναφερόμαστε σε συμπατριώτες μας που είναι ήδη σε παραγωγική ηλικία, προφανώς έχουν αντιληφθεί τον ολισθηρό δρόμο που έχει εισέλθει το νησί και που τους αφορά άμεσα.

Γιατί όταν μιλάμε για ανάπτυξη, δεν εννοούμε την ισοπέδωση των πάντων, όπως την αντιλαμβάνονται τα μεγάλα συμφέροντα που πάτησαν πόδι στο νησί.

Δεν είναι μόνο η καταστροφή του φυσικού πλούτου του νησιού που συντελείται με γρήγορους ρυθμούς. Το ζήτημα έχει και κοινωνικές διαστάσεις, αφού σταδιακά οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα συρρικνώνονται και ο ντόπιος πληθυσμός θα μετατρέπεται σε υπηρετικό προσωπικό τους.

Το μηνιαίο ενοίκιο των 20.500 ευρώ με το οποίο ο δήμος νοίκιασε το δημοτικό ακίνητο του λιμανιού, προσφέρεται για σοβαρό προβληματισμό, ακόμα και για όσους δεν γνωρίζουν από οικονομικές αναλύσεις.

Το τουριστικό προϊόν που παρέχει το νησί μας πρέπει στο μεγαλύτερο ποσοστό του να παραμείνει σε παριανά χέρια και ο Δήμος οφείλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ανάσχεση αυτής οικονομικής επιδρομής.

Το νησί μας δεν είναι μεγάλο, για να μπορέσει να χωρέσει τα μεγαθήρια που χτίζονται ή προγραμματίζεται να χτιστούν. Το νερό δεν φτάνει και το οδικό δίκτυο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο πλήθος των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν. 

Όλα αυτά φυσικά προβληματίζουν τους νέους Παριανούς, που βλέπουν το μέλλον τους να υπονομεύεται, και φαίνεται ότι το νέο σχήμα τους παρέχει το βήμα για να πολεμήσουν για τον τόπο τους.

Με ευθύνη και ενότητα

Παίρνει σάρκα και οστά αυτό που εκφράσαμε την ευχή να συμβεί στο νησί. Να υπάρξει επιτέλους μια κίνηση, μια παράταξη, ένας δημοτικός συνδυασμός, απαλλαγμένος από κομματικές επιρροές με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του νησιού.

Σύμφωνα με πληροφορίες μας ήδη κυκλοφορεί μια διακήρυξη που υπογράφεται από συμπατριώτισσες και συμπατριώτες μας, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, αλλά συμφωνούν με το περιεχόμενό της, που έχει ως σημείο αναφοράς αποκλειστικά και μόνο το νησί μας.

Μαθαίνουμε, ότι σύντομα θα δοθεί στη δημοσιότητα και θα αποτελέσει τον καταστατικό χάρτη μιας δημοτικής παράταξης που, με ευθύνη και ενότητα, θα επιχειρήσει να δώσει λύση σε χρόνια προβλήματα της Πάρου.

Παραίτηση του Άγγελου Πιτσικάλη από την Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου.

 Στις 16/1/2023, Η Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου έβγαλε ανακοίνωση για την παραίτηση του Χ. Γιουρτζίδη, η οποία στο τέλος αναφέρει:

".....Ο δε κοινοτικός σύμβουλος Κώστου Άγγελος Πιτσικάλης δεν εκπροσωπεί πλέον την Λαϊκή Συσπείρωση...."

Ο Άγγελος Πιτσικάλης με ανακοίνωσή του, εξηγεί τους λόγους:

«Τα δεδομένα που κυριαρχούσαν κατά την περίοδο των προηγούμενων Δημοτικών Εκλογών, με οδήγησαν ώστε να αποδεχθώ την τιμητική πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης και συγκεκριμένα του επικεφαλής της παράταξης, Κώστα Ροκονίδα. Σκοπός ήταν να αναδείξουμε την απραξία της τότε δημοτικής αρχής, στην κοινότητα του Κώστου και γενικά όλης της Πάρου, κάτι που καταφέραμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Με την παρούσα επιστολή παραιτούμαι από την παράταξη, διότι δεν μου επιβάλει η συνείδηση μου, να συνεχίσω να είμαι μέλος μιας ομάδας που δεν απαγκιστρώνεται ακόμα και τώρα από κομματικές γραμμές, συγκυρία που ενισχύει τους μηχανισμούς της διοίκησης του δήμου να δημιουργεί παρασκήνια και εντυπώσεις. Εκτιμώ ότι ο Δήμος της Πάρου, πρέπει να διοικείται από Ανεξάρτητη Παράταξη που θα προασπίζει την ενότητα των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού μας, χωρίς παρωπίδες και κομματικές αγκυλώσεις.

Συνεχίζω ως κοινοτικός σύμβουλος, διότι το διάστημα της αλλαγής μέχρι τις δημοτικές εκλογές είναι πολύ μεγάλο και θα συνεχίσω με αμείωτο ενδιαφέρον, να διεκδικώ προς όφελος του χωριού και του νησιού μας, τιμώντας τους κατοίκους της κοινότητας, που με τίμησαν με την ψήφο τους και με εξέλεξαν πρώτο κοινοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης».

Παραίτηση Χ. Γιουρτζίδη από Λαϊκή Συσπείρωση και την θέση Δημοτικού Σύμβουλου.

 

Στις 16/1/2023, Η Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση:

"ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

Κάνουμε γνωστό ότι ο εκλεγμένος με την Λαϊκή Συσπείρωση δημοτικός σύμβουλος Χαρίλαος Γιουρτζίδης, παραιτείται του αξιώματος του , αφού βλέπει πλέον την συμμετοχή του στα κοινά του νησιού μας, έξω από τον συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης. 

Τη θέση του θα καταλάβει η Παρασκευή Καπούτσου.

Ο δε κοινοτικός σύμβουλος Κώστου Άγγελος Πιτσικάλης δεν εκπροσωπεί πλέον την Λαϊκή Συσπείρωση.

Πάρος 16-1-22"

Ο ίδιος ο Χάρης Γιουρτζίδης σε ξεχωριστή ανακοίνωση, εξήγησε τους λόγους:

"Ο λόγος παραίτησης μου από την Λαϊκή συσπείρωση και από την θέση του Δημοτικού Συμβούλου.

Η συγκυρία των εκλογών του 2019 με οδήγησε στην απόφαση μαζί με πολλούς άλλους συμπατριώτες μου να ενταχθώ στο ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης με υποψήφιο δήμαρχο τον αξιόλογο συμπολίτη μας Κώστα Ροκονίδα.

Στις εκλογές εκείνες, είναι γνωστό ότι ισοψήφησαν οι δύο παρατάξεις, τα λάθη τακτικής που έγιναν από την πλευρά της Λαϊκής Συσπείρωσης είχαν σαν αποτέλεσμα να χαθούν οι εκλογές.

Υπηρέτησα την παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης με συνέπεια και με όλες μου τις δυνάμεις, παρά τις γενικότερες πολιτικές διαφωνίες που έχω με το ΚΚΕ. Όμως μετά τη διαπίστωση ότι η Λαϊκή Συσπείρωση κατέρχεται στις επόμενες Δημοτικές εκλογές με το ίδιο ιδεολογικό περιεχόμενο των προηγούμενων δημοτικών εκλογών είναι κάτι που δεν με εκφράζει.

Για αυτό τον λόγο αποχωρώ από την παράταξη και υπέβαλα την παραίτησή μου από τη θέση του δημοτικού συμβούλου, παραδίδοντας την έδρα στη Λαϊκή Συσπείρωση.

Στις προσεχείς δημοτικές εκλογές θα είμαι παρών, γιατί θέλω να προσφέρω στον τόπο μου με όλες τις δυνάμεις που διαθέτω, υποστηρίζοντας το σχήμα εκείνο, που δεν θα υφίσταται κομματικές επιρροές, αλλά θα έχει αποκλειστικό έργο την ποιότητα της ζωής μας και τα συμφέροντα του νησιού.

Πάρος 18/01/2023

Χαρίλαος Γιουρτζιδης"

Ασκούμε κριτική, χωρίς να μηδενίζουμε το έργο κανενός

Δεν είναι στις προθέσεις μας να μηδενίσουμε το έργο του Μάρκου Κωβαίου, επειδή είμαστε απέναντι στην επανεκλογή του.

Όλοι οι δήμαρχοι στο πέρασμά τους έχουν αφήσει το μικρό ή το μεγάλο τους αποτύπωμα.

Και όλοι προβάλλουν το έργο τους μικρό ή μεγάλο, επικοινωνώντας το στο εκλογικό σώμα, εφόσον η πρόθεσή τους είναι να διεκδικήσουν μια δεύτερη ή και τρίτη θητεία.

Το μεγάλο ζήτημα όμως δεν είναι τα έργα που έχουν γίνει στη θητεία τους, που μπορεί να συνέπεσαν και με αυτήν, αλλά οι εκκρεμότητες που αφήνουν και όσα αναγκαία έργα υποδομής δεν προχώρησαν ή προχωρούν με ρυθμούς χελώνας.

Εκεί θα τους κρίνουμε όπως και για όσα συνθέτουν την καθημερινότητά μας.

Π.χ. το αεροδρόμιο, που είναι έργο διαχρονικό, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι έργο δικό του; Και όμως εγκαινιάστηκε η λειτουργία του δύο φορές, ενώ το έργο δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί και κανείς δεν γνωρίζει ποιος θα είναι δήμαρχος τότε, που θα παραστεί στα εγκαίνια ολοκλήρωσής του και με ποια κυβέρνηση.

Το εμπορικό λιμάνι είναι μια μεγάλη εκκρεμότητα που μας αφήνει η διοίκηση Κωβαίου; Ασφαλώς “ναι”, είναι η απάντηση. Έκανε προσπάθειες; ασφαλώς “ναι”, θα πούμε καλόπιστα. Τότε γιατί το έργο σέρνεται για χρόνια; Μα γιατί οι προσπάθειές του, δεν ήταν αποτελεσματικές. Και γιατί δεν ήταν αποτελεσματικές; Μα γιατί δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει τη γραφειοκρατία του ελληνικού κράτους. Κάποιος άλλος στη θέση του θα μπορούσε. Ο Κωβαίος δεν τα κατάφερε. Αποτέλεσμα; οι πλωτές βόμβες με τα καύσιμα κυκλοφορούν ανενόχλητες χειμώνα – καλοκαίρι στο πολυσύχναστο επιβατηγό λιμάνι της Πάρου.

Πάμε παρακάτω. Παραπονιόμαστε όλοι για το έλλειμμα καθαριότητας του νησιού; Ασφαλώς “ναι”. Υπήρξαν περίοδοι με άλλους δημάρχους που η Πάρος ήταν καθαρή; Ασφαλώς “ναι”. Εδώ ευθύνεται η διοίκηση Κωβαίου; Η απάντηση είναι “ναι”.

Κάπως έτσι θα ασκήσουμε την κριτική μας με αφορμή τις επικείμενες δημοτικές εκλογές και όχι μόνο για τη διοίκηση Κωβαίου αλλά και για την αντιπολίτευση, γιατί και εκείνη έχει τις ευθύνες της.

Κινητικότητα εμφανίζει το πολιτικό τοπίο της Πάρου.

 

Πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις, προετοιμάζονται ιδρυτικές διακηρύξεις, ανακοινώνονται αποχωρήσεις από παρατάξεις και προσχωρήσεις σε άλλες και δηλώσεις στο παρασκήνιο περί μη συμμετοχής προσώπων στις προσεχείς δημοτικές εκλογές.

Οι πρωταγωνιστές στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου είναι οι δύο που έχουν δηλώσει επίσημα ότι θα ηγηθούν δημοτικών συνδυασμών, ο Μάρκος Κωβαίος και ο Κώστας Μπιζάς, με τον τρίτο να μην είναι γνωστός αφού η παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης δεν έχει κάνει ακόμα γνωστές τις προθέσεις της.

Γίνεται αντιληπτό πως οι προσεχείς δημοτικές εκλογές θα είναι διαφορετικές από τις προηγούμενες, αφού οι συνδυασμοί θα είναι τρεις και όχι δύο και με ένα εκλογικό νόμο που ευνοεί τον πρώτο συνδυασμό, εάν από τον πρώτο γύρο εξασφαλίσει το 43% του εκλογικού σώματος συν μία ψήφο.

Ο δήμαρχος Μάρκος Κωβαίος έχει αποδείξει την αντοχή του στις εκλογικές αναμετρήσεις και παρά τη φθορά του, εξαιτίας της πολύχρονης παραμονής του στην διοίκηση του δήμου, θα δώσει την εκλογική μάχη με αξιώσεις.

Αλλά και η Λαϊκή Συσπείρωση θα επιδιώξει να παρουσιάσει το έργο της ως αντιπολίτευση και να διεκδικήσει την ψήφο του παριανού λαού με αξιώσεις.

Όμως το σκηνικό αυτών των εκλογών αλλάζει με την παρουσία σ΄αυτές του επάρχου Κώστα Μπιζά.

Ο Κώστας Μπιζάς είναι έμπειρος σε εκλογικές αναμετρήσεις, γνώστης των προβλημάτων της Πάρου, αφού έχει διατελέσεις και δημοτικός σύμβουλος, γνώστης και των προβλημάτων της Περιφέρειας αφού για πολλά χρόνια υπήρξε έπαρχος και για ένα διάστημα αντιπεριφερειάρχης και κατέρχεται στον τοπικό εκλογικό στίβο με επίσης αξιώσεις.

Όποιος επί του παρόντος επιχειρήσει να κάνει πρόβλεψη για το ποιος θα είναι πρώτος, ποιος δεύτερος και ποιος τρίτος θα δυσκολευτεί πολύ, επειδή το προεκλογικό τοπίο τώρα διαμορφώνεται και οι όποιες εκτιμήσεις θα είναι αυθαίρετες.

Οι προσεχείς δημοτικές εκλογές θα επηρεαστούν από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων θα είναι και οι βουλευτικές εκλογές που προηγούνται των δημοτικών.

Υγεία και νησιωτικότητα

        Ίσως σε κάποιους φαίνεται αστείο μέσα σε όλη αυτή την προσπάθεια αποδιοργάνωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας να συζητάμε για το πώς θα μπορούμε να προσφερουμε ακόμα περισσότερα μέσα από μία δομή όπως ένα Κέντρο Υγείας. Αυτό ισχύει για όσους περιμένουν από το κέντρο να δωθούν οι λύσεις στην περιφέρεια. Οι τοπικές κοινωνίες πρώτα απ’όλους έχουν τη δύναμη να δίνουν διέξοδο στα προβλήματά τους, όσοι ζουν με αυτά στην καθημερινότητά τους και αποφασίζουν να δουλέψουν για την επίλυσή τους. Κόντρα λοιπόν στην τάση της εποχής, δεν είναι κακό να ξεκινήσει μια ουσιαστική συζήτηση για το πως μπορούμε να διεκδικήσουμε περισσότερα στο ευαίσθητο κομμάτι της υγείας στον τόπο μας.

Αρχικά, σε θέματα οργάνωσης και διοίκησης, ίσως θα πρέπει να επανεξετασθεί το μοντέλο της 2^ης ΔΥΠΕ. Πρόκειται για μια υπηρεσία που ασχολείται με 24 νοσοκομεία και 262 πρωτοβάθμιες δομές, από την Κέα μέχρι το Καστελόριζο και από τα Κύθηρα μέχρι τη Λήμνο, μαζί με τα μεγάλα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, από Ελευσίνα μέχρι Βούλα. Οι νησιωτικές περιοχές έχουν άλλες υγειονομικές ανάγκες, διαφορετικές σε σχέση με αυτές της ηπειρωτικής χώρας. Η δυσκολία πρόσβασης σε νοσοκομείο, η απουσία ειδικών γιατρών, οι ελλείψεις σε εργαστήρια και εξετάσεις, είναι καταστάσεις που ο κάτοικος της Αθήνας δεν αντιμετωπίζει. Ούτε καλείται το υγειονομικό προωπικό μιας δομής στην πρωτεύουσα να αντιμετωπίζει 13000 μόνιμους κατοίκους κατά τη διάρκεια του χειμώνα και στη συνέχεια - το ίδιο προσωπικό - να φροντίζει δεκάδες χλιάδες τουριστών γις όσο διαρκεί η καλοκαιρινή σαιζόν. Οι όποιες αποφάσεις που δίνουν λύση σε αυτά τα θέματα οφείλουν να λαμβάνονται άμεσα και στοχευμένα στις ανάγκες του νησιώτη από μια διοίκηση παρούσα, όχι μέσα από γραφειοκρατικούς μηχανισμούς δυσκίνητους.

Εστιάζοντας στην Πάρο, εδώ και πολλά χρόνια η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη δημιουργία νοσοκομείου. Θα είναι όντως αυτή λύση; Καταρχάς υπάρχουν πολλές μελέτες που αποδεικνύουν ότι το αποτέλεσμα της νοσηλείας ακόμα και για ήπιας βαρύτητας καταστάσεις εξαρτάται από τον όγκο των περιστατικών που το νοσοκομείο αντιμετωπίζει. Μικρά νοσοκομεία έχουν αυξημένη θνητότητα σε σχέση με μεγαλύτερα, τόσο για χειρουργικές όσο και παθολογικές καταστάσεις, ακόμα και μέσης βαρύτητας. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι το προσωπικό συνήθως είναι περιορισμένο και οι εμπειρίες σημαντικά λιγότερες σε σχέση με συναδέλφους ‘’μπαρουτοκαπνισμένους’’ σε μεγάλα νοσοκομεία. Χρειάζονται οι Κυκλάδες άλλο ένα μικρό νοσοκομείο που μόνο τον τίτλο θα έχει και κατά τα άλλα απλά θα διακομίζει περιστατικά; Η εμπειρία από τη Νάξο και τη Σαντορίνη δείχνει ότι χρειάζονται πολλά περισσότερα για να λειτουργεί σωστά ένα νοσοκομείο από το να αλλάξεις την πινακίδα. Το νοσοκομείο της Σύρου, το μόνο πραγματικό δευτεροβάθμιο της περιοχής, είναι αυτό που θα έπρεπε να στελεχωθεί και να βελτιωθεί προκειμένου οι κάτοικοι των νησιών να μπορούν να έχουν γρήγορη πρόσβαση σε ποιοτική νοσοκομειακή περίθαλψη. Αντί αυτού βέβαια, αποψιλώνεται από προσωπικό και υποβαθμίζεται η λειτουρικότητά του όπως όλα τα νονοκομεία της χώρας.

Πολύ μεγάλη σημασία έχει να μπορεί ο ασθενής ή ο τραυματίας από το νησί να μεταφερθεί άμεσα και με ασφάλεια στη δομή που μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Το σύστημα διακομιδών είναι κλειδί για την αντιμετώπιση των έκτακτων περιστατικών στα νησιά. Το ΕΚΑΒ είναι ο υπεύθυνος φορέας για τη μεταφορά των ασθενών, οι πόροι όμως είναι ελλειπείς σε σχέση με τις ανάγκες και η ίδια η διαδικασία πολλές φορές είναι προβληματική και χρονοβόρα. Τα καινουριά πλωτά του ΕΚΑΒ που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια λύση ακόμα δεν τα έχουμε δει στο νησί μας. Το δε υγειονομικό αεροσκάφος του Βελέντζειου ιδρύματος που για κάποιο χρονικό διάστημα εξυπηρετούσε δεν μπορεί, για τυπικούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους, να χρησιμοποιηθεί παρά το ότι λειτουργικά είναι σε καλή κατάσταση. Αυτό είναι ένα κεφάλαιο που θα μπορούσε να βοηθήσει πολλούς, όχι μόνο στην Πάρο αλλά σε όλες τις Κυκλάδες. Για κάποιους είναι μόνιμο θέμα προβληματισμού, ακόμα και με παρουσιάσεις σε σχολεία. Οι περισσότεροι το επαναφέρουμε στη μνήμη μας μόνο όταν κάποιος χάνεται περιμένοντας το ελικόπτερο να φανεί. Προφανώς τρόποι να ξεπεραστούν τα προβλήματα και να τεθεί ξανά το αεροσκάφος σε λειτουργία θα υπάρχουν. Το θέμα είναι σε πρώτη φάση οι τοπικοί παράγοντες, μαζί με τη διοίκηση του Βελέντζειου, να καταθέσουν βιώσιμη πρόταση στο ΕΚΑΒ και να τους πιέσουν να ασχοληθούν ουσιαστικά με το ζήτημα.

Το πρώτο - και ίσως σημαντικότερο - βήμα στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών βέβαια είναι η αποτελεσματική παροχή πρώτων βοηθειών. Το αν ζωή του βαρέος πάσχοντα θα σωθεί, εξαρτάται πρώτα από τον πώς θα τον αντιμετωπίσουν στο Κέντρο Υγείας ή το Ιατρείο του νησιού που βρίσκεται και έπειτα από το πόσο γρήγορα θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Δεν υπάρχουν καταλληλότεροι για αυτή τη δουλειά από τους εξειδικευμένους ιατρούς επείγουσας ιατρικής. Η εξειδίκευση είναι καινούρια στην Ελλάδα, έχει ξεκινήσει τα τελευταία 2,5 χρόνια και οι πρώτοι συνάδελφοι πρόσφατα πήραν τον τίτλο τους. Πρόκειται για ιατρούς που, χωρίς να είναι υπερήρωες, έχουν τη δυνατότητα να παρέμβουν αποτελεσματικά σε μεγάλο εύρος καταστάσεων που είναι απειλητικές για τη ζωή. Ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσει η στελέχωση των νησιωτικών περιοχών με ιατρούς αυτής της εξειδίκευσης, μιας και σίγουρα θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά. Στο σημείο αυτό βέβαια οφείλει να αναφερθεί και η ανάγκη επιμόρφωσης των ιατρών που ήδη υπηρετούν σε νησιωτικές περιοχές, αφού πολλές φορές καλούνται να αντιμετωπίσουν περιστατικά που ξεφεύγουν από τα όρια της ειδικότητάς τους.

Για να επιστρέψουμε στα δικά μας, στο ΚΥ Πάρου υπάρχουν ελλείψεις. Η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών όμως δεν είναι κάτι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί και η τοπική κοινωνία έχει λόγο σε αυτό. Καταρχάς, όσον αφορά στο ανθρώπινο δυναμικό, το διοικητικό και παραϊατρικό προσωπικό είναι η υγιής βάση πάνω στην οποία χτίζεται το οικοδόμημα. Για να μπορει ο ιατρός οποιασδήποτε ειδικότητας να αποδίδει, χρειάζεται την κατάλληλη διοικητική, νοσηλευτική και εργαστηριακή υποστήριξη. Εφόσον η πρόσληψη προσωπικού μέσα από προκηρύξεις του υπουργείου δε δείχνει να είναι στις προτεραιότητες της παρούσας κυβέρνησης, μήπως οι τοπικοί φορείς θα μπορούσαν να συνδράμουν με κάποιο τρόπο; Όσον αφορά στο ιατρικό δυναμικό, υπάρχουν θέσεις που είναι απαραίτητο να καλυφθούν είτε με μόνιμους συναδέλφους είτε, τουλάχιστον, με επικουρικούς. Η πίεση σε αυτή την περίπτωση πρέπει να κατευθυνθεί στη μεριά του υπουργείου. Σχεδόν δυο χρόνια τώρα στο Κέντρο Υγείας δεν υπάρχει γενικός χειρουργός. Η βιοπαθολόγος ήρθε για λίγους μήνες και πάνω που το εργαστήριο είχε αρχίσει να λειτουργεί παραιτήθηκε για να πάρει θέση σε νοσοκομείο στον τόπο της και η θέση παραμένει κενή. Ο γενικός ιατρός που πήρε μονιμη θέση την άνοιξη ακόμα δεν έχει προσληφθεί. Ο γυναικολόγος παραμένει πάγιο αίτημα εδώ και τόσα χρόνια. Οι δύο οδοντίατροι συνταξιοδοτήθηκαν χωρίς να υπάρχει σκέψη αντικατάστασής τους. Ας δούμε τι θα έχουν να πουν γι΄αυτά οι υποψήφιοι βουλευτές που θα αρχίσουν να επισκέπτονται το νησί μας εν όψει εκλογών.

Η έλλειψη εξειδικευμένων ειδικοτήτων στις δημόσιες δομές είναι κάτι που απασχολεί τόσο την Πάρο όσο και τα περισσότερα γειτονικά νησιά. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θα προγραμματίσουν ταξίδι στην Αθήνα προκειμένου να δουν ένα διαβητολόγο, ένα ρευματολόγο ή κάποιον άλλο συνδελφο που δε θα βρουν εδώ. Το παράδειγμα του νευρολόγου από το Νοσοκομείο Νάξου που τουλάχιστον μια φορά το μήνα κάνει ιατρείο στο ΚΥ Πάρου θα μπορούσε να ακολουθηθεί και από άλλες ειδικότητες. Σε τακτικές και προγραμματισμένες ημερομηνίες θα μπορούσαν να επισκέπτονται τα νησιά συνάδελφοι από τα νοσοκομεία της 2^ης ΔΥΠΕ, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που δεν έχει τη δυνατότητα μετακίνησης. Σημασία στις νησιωτικές περιοχές έχει και η τηλεϊατρική, που χρησιμοποιείται με επιτυχία στο Κέντρο Υγείας μας, χωρίς όμως να μπορεί να αντικαταστήσει απόλυτα την από κοντά επικοινωνία του θεραπευτή με το θεραπευόμενο.

Κάθε παράγραφος από το παραπάνω κείμενο αποτελεί ξεχωριστό αντικείμενο συζήτησης, μια συζήτηση που πρέπει όμως καποια στιγμή να ανοίξει. Το να ποντάρουμε στο μακρόπνοο και εξαιρετικά αμφίβολο πλάνο ενός νοσοκομείου μας κάνει να μη βλέπουμε τι μπορεί να γίνει άμεσα για να βελτιωθεί η πρόσβασή μας σε δωρεάν, υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας. Ίσως η στιγμή αυτή να είναι τώρα που, λόγω κυβερνητικών επιλογών, κινδυνεύουμε να χάσουμε ακόμα και αυτά τα λίγα που μας έχουν απομείνει.

Αλέξανδρος Χατζηαντωνίου

Εργαζόμενος στο ΚΥ Πάρου

  Υ.Γ: Πριν από τα Χριστούγενα έφυγε από τη ζωή ο κύριος Πολυζωίδης, ένας πολύ σημαντικός γιατρός αλλά πάνω απ’όλα Άνθρωπος, πραγματικό κεφάλαιο για αυτό τον τόπο. Η ανιδιοτέλεια και το ενδιαφέρον του για όσους χρειάστηκαν τη συμβουλή του έχει σαν αποτέλεσμα να κυκλοφορούν τόσες πολλές ιστορίες από ανθρώπους που βοήθησε, ακόμα και για προβλήματα άσχετα με την ορθοπαιδική. Είναι τιμή μου που τον γνώρισα και λυπάμαι που δεν μπόρεσα να περάσω περισσότερο χρόνο μαζί του.

Η κηδεία

Σήμερα κηδεύεται ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος και μαζί του ενταφιάζονται τα όποια όνειρα παλινόρθωσης ενός θεσμού, που μόνο δεινά επισώρευσε στον τόπο.

Η απόφαση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή να λύσει το πολιτειακό πρόβλημα με το δημοψήφισμα της 8^ης Δεκεμβρίου του 1974, απάλλαξε τη χώρα από ένα θεσμό που με τις επεμβάσεις του στην πολιτική ζωή της χώρας, είχε γίνει μισητός από μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η  οποία άλλωστε εκφράστηκε και με το συντριπτικό ποσοστό του 70%.

Σήμερα τα κατάλοιπα  των γαλαζοαίματων της Ευρώπης που για ιστορικούς λόγους αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία στις χώρες τους, συνοδεύουν τον Κωνσταντίνο στην τελευταία του κατοικία, αναλογιζόμενοι κάποιοι από αυτούς, ότι ο θάνατος δεν κάνει εξαιρέσεις και ότι τους αναλογεί, όπως σε κάθε θνητό, δυο μέτρα γη.

Η κυβέρνηση, που στο εκλογικό της σώμα συνυπάρχει μεγάλος αριθμός οπαδών της βασιλείας, τα έκανε και εδώ μούσκεμα. Για να μην δυσαρεστήσει κανένα, επέλεξε μια ερμαφρόδιτη λύση. Ούτε επίσημη ταφή με δημόσια δαπάνη και με την παρουσία του πρωθυπουργού, ούτε ταφή ιδιώτη, αφού η κυβέρνηση θα εκπροσωπηθεί από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και την υπουργό πολιτισμού. Είχε την δυνατότητα να πράξει ή το ένα ή το άλλο. Και επιχειρήματα θα εφεύρισκε  και για τη μια περίπτωση και για την άλλη.  Στην αδυναμία της να βρει καθαρή λύση τελικά προκάλεσε σύγχυση με αποτέλεσμα να δέχεται πυρά από όλους και να γίνεται διεθνώς ρεζίλι.

Αντίθετα η ηγεσία της Εκκλησίας πήρε ξεκάθαρη θέση, με την συμμετοχή στην εξόδιο ακολουθία του αρχιεπισκόπου και της διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Ήταν και παραμένει φιλοβασιλική.

Καθαρή θέση επέλεξαν και τα συστημικά κανάλια, που μέρες τώρα μονοπωλούν τα της κηδείας με λεπτομέρειες απίθανες από τη ζωή του εκλιπόντα και αποσιωπώντας τα όσα δεινά προκάλεσε με επιπόλαιες ενέργειες, που οδήγησαν τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες.

Μια απλή και σύμφωνη με το πολίτευμα της χώρας μας  λύση, θα ήταν η εξόδιος ακολουθία να τελεσθεί στο ναό του Τατοΐου και η ταφή του να πραγματοποιηθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Άλλωστε κάτι ανάλογο έγινε και με τη βασιλομήτορα Φρειδερίκη, επί πρωθυπουργίας  Γεωργίου Ράλλη το 1981 και με πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Το υψηλό ενοίκιο που εξασφάλισε ο Δήμος σε ακίνητό του στο λιμάνι, προκαλεί πολλές συζητήσεις

Αναστάτωση προκάλεσε το υψηλό μηνιαίο μίσθωμα των 20.500 ευρώ, που εξασφάλισε ο Δήμος από ακίνητό του, που βρίσκεται στο λιμάνι της Πάρου.

Οι παριανοί επιχειρηματίες που πήραν μέρος στον διαγωνισμό, πρόσφεραν μίσθωμα μέχρι του ποσού των 10.000 ευρώ. Όμως αποχώρησαν, αφού διαπίστωσαν, ότι με υψηλότερο μίσθωμα δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επιχείρηση εκεί, ούτε με ένα στοιχειώδες κέρδος.

Το γεγονός ότι το μίσθωμα χτυπήθηκε από δύο μη παριανούς επιχειρηματίες, εκ των οποίων ο ένας δραστηριοποιείται στον ξενοδοχειακό κλάδο και ο άλλος στην αρτοποιία, δύο εξηγήσεις μπορεί να έχει.

Η πρώτη, ότι δεν γνωρίζουν καλά την παριανή οικονομική πραγματικότητα και επομένως έκαναν λάθος εκτίμηση και η δεύτερη ότι βλέπουν δυναμικές οικονομικές εξελίξεις στο νησί, που εμείς δεν τις βλέπουμε.

Στην πρώτη περίπτωση το έργο το έχουμε ξαναδεί, με επιχειρηματία που μίσθωσε το ακίνητο με υψηλό ενοίκιο, μπήκε μέσα και στο τέλος το εγκατέλειψε.

Στη δεύτερη θα περιμένουμε. Ίσως το ακίνητο του λιμανιού να αποτελεί μέρος ευρύτερου οικονομικού σχεδιασμού του επιχειρηματία.

Πάντως, όπως και να έχει, το υψηλό ενοίκιο που εξασφάλισε ο Δήμος, θα προκαλέσει ανακατατάξεις στα ενοίκια των ακινήτων που βρίσκονται στη ζώνη του λιμανιού και ευρύτερα. Αυτό δεν αποτελεί καλή εξέλιξη ούτε για τους μεσαίους και μικρομεσαίους επιχειρηματίες της περιοχής που δραστηριοποιούνται σε νοικιασμένα ακίνητα, αλλά ούτε και για τους ιδιοκτήτες, με τις αναπόφευκτες αναπροσαρμογές του ΕΝΦΙΑ.

Αναγκαία και επείγουσα η δημιουργία δεύτερου κοιμητηρίου στην Παροικιά

 

Ανήκουμε στο γένος των θνητών. Για όλους μας θάρθει η ώρα που θα εγκαταλείψουμε το μάταιο τούτο κόσμο. Ό,τι έχει αρχή έχει και τέλος, μόνο που κανείς μας δεν γνωρίζει το πότε.

Φθαρμένο ρούχο το σώμα μας, που άλλοι, οι περισσότεροι, προτιμούν τον ενταφιασμό του και άλλοι την καύση του. Δεν σκοπεύουμε να φιλοσοφήσουμε. Δεν είμαστε ούτε φιλόσοφοι, ούτε θεολόγοι. Απλά πρόθεσή μας είναι επισημάνουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός δεύτερου κοιμητηρίου στην Παροικιά, γιατί υπάρχει πλέον το αδιαχώρητο και η επέκταση του υπάρχοντος είναι προβληματική.

Η ανάγκη δημιουργίας του είχε επισημανθεί εδώ και καιρό. Είχαν μάλιστα γίνει και συζητήσεις με την Ι. Μ. Λογγοβάρδας, για την παραχώρηση κτήματος της Μονής, ώστε να εξυπηρετείται εκτός από την Παροικιά και η Νάουσα.

Ανήκουμε στο πόπολο. Δεν έχουμε το προνόμιο άλλων που ενταφιάζονται σε ξεχωριστούς χώρους της επιλογής τους, όπως οι βασιλείς, οι αρχιερείς και οι επώνυμοι πολιτικοί.

Όμως μας δίδεται η ευκαιρία, εάν το αποφασίσει η παρούσα δημοτική αρχή ή αυτή που θα την διαδεχθεί, να επιλέξουμε και εμείς το χώρο της τελευταίας μας κατοικίας.

Κάποιοι θα μας κατηγορήσουν ότι καταπιαστήκαμε με μακάβριο θέμα, που θα τους χαλάσει την σημερινή διάθεση. Όμως όλα τα έχει ο «αγγελικά» πλασμένος κόσμος μας. Χαρές και λύπες, ζωή και θάνατος αποτελούν καθημερινότητα που πρέπει και αυτήν να την διαχειριστούμε, όσο γίνεται καλύτερα. Και τα κοιμητήρια, η ποιότητά τους, η καθαριότητά του, η εν γένει λειτουργία τους, δεν αποτελούν μόνο δείγμα πολιτισμού, αλλά κυρίως δείγμα αγάπης και σεβασμού προς τα αγαπημένα μας πρόσωπα, που δεν βρίσκονται πλέον κοντά μας.

Το λόγο τον έχει η δημοτική αρχή, η μόνη που μπορεί να αποφασίσει την δημιουργία του αναγκαίου δεύτερου κοιμητηρίου της Παροικιάς.

Η Πάρος, με τον αρχαιολογικό πλούτο που διαθέτει, δικαιούται ενός σύγχρονου αρχαιολογικού Μουσείου.

Η ανάδειξη των αρχαιοτήτων της Πάρου είναι έργο αρκετά σοβαρό και η υλοποίησή του αφορά κατά κύριο λόγο την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων.

Δεν αναφερόμαστε μόνο στις υπαίθριες αρχαιότητες ή η στις πληροφοριακές πινακίδες που μας κατευθύνουν σ΄αυτές, ορισμένες εκ των οποίων χρειάζονται, λόγω φθοράς, αντικατάσταση.

Αναφερόμαστε κυρίως στην κοινή προσπάθεια Δήμου και Αρχαιολογικής Υπηρεσίας για την κατασκευή σύγχρονου αρχαιολογικού μουσείου, που θα έχει τη δυνατότητα να αναδείξει το σύνολο των αρχαιοτήτων του νησιού που προφέρονται για έκθεση.

Η εξεύρεση του κατάλληλου χώρου είναι το πρώτο. Και αυτό πρέπει να γίνει εγκαίρως, γιατί με την ταχύτητα που αναπτύσσεται το νησί, οι ανάγκες σε χώρους πολλαπλασιάζονται και τα περιθώρια στενεύουν.

Η επόμενη κίνηση αφορά την ανάθεση και ολοκλήρωση των μελετών, την ωρίμανση του φακέλου του έργου και την ένταξή του σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα.

Το έργο παρουσιάζει δυσκολίες, αλλά εάν υπάρξει ενδιαφέρον και πολιτική βούληση σε τοπικό επίπεδο, οι όποιες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις μπορούν να καμφθούν και το κράτος των Αθηνών να ενδώσει.

Πολιτική βούληση επί του παρόντος σε τοπικό επίπεδο δεν υπάρχει. Μπορεί να γίνονται συζητήσεις, αλλά μέχρις εκεί. Και βέβαια η παρούσα δημοτική αρχή, καθώς είναι κουρασμένη από την πολυετή διοίκηση του δήμου, είναι δύσκολο να ανταποκριθεί σε μια τέτοια προσπάθεια.

Μια άλλη όμως δημοτική αρχή φρέσκια για δουλειά καθώς θα είναι, μπορεί να ξεκινήσει την προσπάθεια. Η Πάρος με τον αρχαιολογικό πλούτο που διαθέτει, ο οποίος διατρέχει όλες τις ιστορικές περιόδους, το δικαιούται.

ΠΕΡΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΜΑΣ

Το καλοκαίρι το ξεχνάμε, η πληρότητα ξεπερνάει το 100% και οι υποδομές υποφέρουν, οπότε πρώτα κοιτάμε να λύσουμε τα προβλήματα των υποδομών και στη συνέχεια αν μπορούν να δοθούν νέες άδειες που θα αυξήσουν τον τουρισμό.

Σε τι κόσμο απευθυνόμαστε; Δεδομένης της φέρουσας ικανότητας του νησιού, σε εύρωστα, κοινώς χοντρά πορτοφόλια, τα οποία όμως πρέπει να διατηρήσουμε αξιολογώντας πρώτα τις υποδομές και καθορίζοντας πλαφόν τιμές που θα εξασφαλίζουν αφενός μεν μια βιωσιμότητα αφετέρου δε, ντροπιαστικές για το νησί κοινοποιήσεις αισχροκέρδειας.

Πάμε λοιπόν στην περιβόητη πλέον επιμήκυνση (???) της περιόδου!!!

Τι έχουμε να αναδείξουμε πέρα από τον ήλιο, την παραλία και το φαγητό δίπλα στο κύμα που τον χειμώνα παίρνει και τις πέτρες;;;

Πολλά, πάρα πολλά, η παράδοσή μας έχει τόσα πολλά να δώσει και όμως φαίνεται ξεκάθαρα πόσο πολύ την στηρίζουν, τις τέχνες, τα γράμματα, τον πολιτισμό, από παντού ξεσπιτώνονται, καμία υποστήριξη δεν έχουν και όλα επαφίενται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στην δράση των ορφανών συλλόγων!!!

Το χειμώνα είναι η ευκαιρία να αναπτυχθεί και να αναδειχθεί ολόκληρο το νησί, αλλά για να γίνει αυτό προαπαιτείται προετοιμασία, υποστήριξη και ανάδειξη του έργου όλων αυτών των συλλόγων, ανάδειξη και υποδομές σε θέατρα, σε σκηνές, σε μουσικές παραστάσεις, σε εγκαταστάσεις που δεν θα σταθεί ο άλλος με ένα t-shirt το χειμώνα, σε μονοπάτια την εποχή που το νησί είναι πράσινο και μοσχοβολάει ο τόπος, να περάσουν και να δουν πως ζει ο ντόπιος, ποια είναι η κουλτούρα του, το ήθος του, η αγάπη του προς τον ξένο και όχι ένα βραχιολάκι στο χέρι και να τους τραβάνε από το χέρι από συγκεκριμένα μέρη που θα πέσει το σχετικό κόντρα ξύρισμα, ώστε να επιβεβαιώσουν με selfy ότι "τα έσκασα και εγώ εκεί, γιατί μπορώ!!! Λατρέψτε με!!!".

Ποιότητα κύριοι, ποιότητα και σε αυτό τον τόπο και σε όλα τα νησιά μας όχι φτάνει αλλά και περισσεύει, αλλά όχι στους λίγους οικονομικά ισχυρούς, αλλά στους πολλούς του μεροκάματου που δεν ελπίζουν στην αρπαχτή αλλά επιθυμούν μια επαφή, να δείξουν ποιο είναι το μεγαλείο αυτού του τόπου, που εκείνοι ανέδειξαν με την αγάπη τους, με το μεράκι τους και χρόνο με τον χρόνο καταστρέφεται, χάνει το νησί τον χαρακτήρα του, αυτόν που το έκανε γνωστό, αυτόν για τον οποίο έγινε αγαπητό και όχι από τα πεντάστερα ξενοδοχεία που εξασφαλίζουν τα μεγάλα κέρδη στους ιδιοκτήτες τους.

Αλλού είναι η αξία του νησιού και των νησιών μας εν γένει, στους κατοίκους τους, στους ντόπιους και σε όσους ήρθαν και αγάπησαν και εντάχθηκαν στην τοπική κοινωνία κάθε νησιού!!!

Σε αυτούς πρέπει να δοθεί η μέγιστη προτεραιότητα και από αυτούς θα έρθει η ανάδειξη και η επέκταση της τουριστικής περιόδου και της ανάπτυξης σε όλες τις εκφάνσεις της και όχι μόνο στο οικονομικό σκέλος.

Υποδομές και ντόπιοι, πολιτισμός και φυσική ανάδειξη, δραστηριότητες και πλήρη αποκέντρωση, μακριά από μεθοδεύσεις και αειφόρος ανάπτυξη και διαχρονική και αρμονική βιωσιμότητα.

Δημήτρης Καφφάτος

Διανύουμε έτος εκλογών με όλα τα παρεπόμενα

 

Έτος εκλογών το 2023. Βουλευτικές εκλογές που μπορεί να είναι και διπλές, εάν οι πρώτες δεν δώσουν κυβέρνηση, χωρίς να έχει ανακοινωθεί ακόμη η ημερομηνία και περιφερειακές και δημοτικές εκλογές που έχουν οριστεί για το μήνα Οκτώβριο.

Λογικό είναι το ενδιαφέρον των πολιτών να εστιαστεί στις εκλογικές αναμετρήσεις, αφού αυτές αφορούν τη ζωή μας σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το νησί μας είναι τουριστικός προορισμός που, καλώς εχόντων των πραγμάτων, εκτιμάται ότι θα έχουμε τουριστική κίνηση ανάλογη με την περσινή.

Είναι αυτονόητο ότι οι υποχρεώσεις της δημοτικής αρχής θα είναι αυξημένες και ότι θα πρέπει να ασχοληθεί με την προετοιμασία του νησιού εγκαίρως.

Όμως για την ώρα δεν έχουμε διαπιστώσει να έχει γίνει κάτι προς την κατεύθυνση αυτή, που σημαίνει ότι και φέτος θα έχουμε μία από τα ίδια, με κύρια προβλήματα το κυκλοφοριακό, τους χώρους στάθμευσης και την καθαριότητα.

Αντιλαμβανόμαστε την ανασφάλεια της δημοτικής αρχής, αφού αμφισβητείται έντονα το ενδεχόμενο επικράτησής της στις προσεχείς εκλογές, από ισχυρή μερίδα του εκλογικού σώματος. Όμως ο Δήμος οφείλει να λειτουργεί και να λειτουργεί αποτελεσματικά.

Η εγκατάλειψη του Δήμου, από τους δημοτικούς μας άρχοντες, επειδή τρέχουν για εξασφαλίσουν άλλη μια θητεία, έχοντας αφήσεις τα πάντα χύμα, εντός και εκτός δήμου, δεν τους τιμά. Η καρέκλα δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, αλλά η ανιδιοτελής προσφορά στον τόπο.

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Έφτασε λοιπόν η ώρα που αρχίζουμε να ξανασυζητάμε τα θέματα των δημοτικών εκλογών. Σε ένα νησί που η πλειονότητα των κατοίκων θεωρεί ότι είμαστε στον «αυτόματο πιλότο».

Αναφέρομαι σε αυτό, για να σκεφτούμε τι έχει γίνει. Όχι με βάση κάποιες θεωρητικές προσεγγίσεις αλλά, τι ήταν αυτά που είχαν υποσχεθεί να γίνουν και τι έγινε. Γιατί εάν δεν υπάρχει αυτός ο απολογιστικός έλεγχος, τότε ότι γίνεται είναι στην τύχη, και επιβεβαιώνει αυτό που έγραψα πριν.

Στα θέματα λοιπόν της αυτοδιοίκησης θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποιες βασικές αρχές. Μία από αυτές, είναι ότι οι προτεραιότητες και το καλό του νησιού είναι πάνω από οποιοδήποτε κόμμα και κυβέρνηση. Είναι προφανές ότι η οποιαδήποτε δημοτική αρχή θα πρέπει να συνεργάζεται με όλα τα κλιμάκια της διοίκησης, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να πρυτανεύει το προσωπικό ή κομματικό συμφέρον. Ως εκ τούτου απόλυτη εναρμόνιση με κυβερνητικές αποφάσεις ή συγκρούσεις άνευ λόγου και αιτίας είναι ανόητες. 

Εφόσον μιλάμε περί πολιτικών θα πρέπει να αναφερθούμε στο γεγονός των εφαρμοσμένων πολιτικών και όχι τι ονομάζουμε προοδευτικό ή συντηρητικό. Για παράδειγμα η μη εκχώρηση περιουσιακών στοιχείων του δήμου σε ιδιώτες και η αξιοποίηση τους από τον ίδιο το δήμο τι είδους εφαρμοσμένη πολιτική είναι; η προστασία του περιβάλλοντος από τις τερατώδης επενδύσεις που αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του νησιού τι είδους πρακτική είναι; η προστασία των ακτών, του δομημένου και μη περιβάλλοντος, η σωστή διαχείριση των σκουπιδιών ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ τι είδους πολιτικές είναι;

Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες περιπτώσεις οι οποίες δίνουν τον τόνο και το δρόμο που θα χαρακτηρίζαμε, δρόμο της προόδου για το κοινό καλό και για το καλό του νησιού. Πάνω από προσωπικές ταμπέλες και χαρακτηρισμούς. Γιατί στο τέλος δεν έχει σημασία αυτή καθεαυτή η εξουσία, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται, η πρακτική που υλοποιείται. Γιατί η επίλυση των πραγματικών προβλημάτων είναι πολύ πιο ριζοσπαστική και πειστική, από τους επαναστατικούς δεκάρικους, την πολιτική καθαρότητα και τον επαναστατικό ασκητισμό. 

Αν βέβαια επιθυμούμε μια πολιτική καταγραφή δυνάμεων μέσα από παρατάξεις που στηρίζουν κόμματα ή επιθυμούμε μία φωνή καταγγελτική ή μια φωνή διαμαρτυρίας, τότε αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Δεν έχει να κάνει με τις ανάγκες του νησιού και των κατοίκων του. 

Τέλος και σημαντικότερο, είναι το  ποια άτομα θα κληθούν να υλοποιήσουν ένα σχέδιο ανόρθωσης του νησιού.  Το ζητούμενο σε αυτή την περίπτωση είναι οι αποδεδειγμένες ικανότητες, η ενέργεια, το όραμα και όχι οι προθέσεις. Γιατί όπως λέει μια αγγλική παροιμία «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».  

Σταύρος Στέλλας 

Ζούμε στην Ελλάδα του αναρχοκαπιταλισμού

 

Ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην Ελλάδα του αναρχοκαπιταλισμού, όπου συχνά απουσιάζει η ιεράρχηση των αναγκών.

Έργα σημαντικά εκτελούνται, ενώ έπρεπε να προηγηθούν άλλα εντελώς απαραίτητα. Και αυτό ισχύει και για τη μικρή τοπική μας κοινωνία.

Ποιος π.χ. θα διαφωνούσε εάν, αντί της επέκτασης του αεροδρομίου, είχε αποφασιστεί η κατασκευή ενός νοσοκομείου; Η προστασία της υγείας μας δεν είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας;

Και όμως τα 47 εκατομμύρια της επέκτασης του αεροδρομίου βρέθηκαν, ενώ για την κατασκευή μιας σύγχρονης νοσοκομειακής μονάδας λεφτά δεν υπάρχουν. Και για να ξεκινήσει μια τέτοια προσπάθεια (κατασκευής νοσοκομείου) θα χρειαστεί πολλή δουλειά, οργανωμένο σχέδιο δράσης και μεγάλη κινητοποίηση του κόσμου. Και εάν αυτά υπάρξουν, ίσως μετά από 10 ή και παραπάνω χρόνια, γίνει πραγματικότητα αυτό το τόσο αναγκαίο έργο.

Όμως για όσους έχουν προβληματιστεί ή ακόμη προβληματίζονται για την αναγκαιότητα της επέκτασης του αεροδρομίου (και δεν αναφερόμαστε σε όσους πολέμησαν και συνεχίζουν να πολεμούν αυτό το έργο για λόγους ατομικών συμφερόντων), θέτουμε το παρακάτω πραγματικό και όχι υποθετικό ερώτημα: Εάν το ΣτΕ ακυρώσει το έργο, υπάρχει περίπτωση τα χρήματα αυτά να μεταφερθούν για την κατασκευή ενός άλλου αναγκαίου για το νησί έργου; Αυτό το ξεχνάμε. Τα χρήματα θα χαθούν για την Πάρο. Και για χρόνια πολλά το νησί, που είναι σημαντικός τουριστικός προορισμός, θα παραμείνει με τις καλύβες, που ονομάζονται αίθουσες υποδοχής ή αναχώρησης επιβατών.

Αλλά και αναφορικά με το μήκος του διαδρόμου προσγείωσης και απογείωσης, μήπως πρόκειται για διάδρομο που θα αλλάξει την κατηγορία του αεροδρομίου; Όχι βέβαια. Το αεροδρόμιο παραμένει στην ίδια κατηγορία. Απλά γίνεται περισσότερο ασφαλές. Αυτό είναι όλο.

 Όσον αφορά τα διάφορα ανεύθυνα που ακούγονται, ότι τάχα το αεροδρόμιο θα γίνει διεθνές, όσοι τα διαδίδουν, τα διαδίδουν εκ του πονηρού. Τα διεθνή αεροδρόμια έχουν άλλες προδιαγραφές, που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με το δικό μας.

Ας ευχηθούμε να υπάρξει μια ευνοϊκή για το έργο απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και ας φροντίσουμε να ασχοληθούμε με τα άλλα τα σοβαρά, όπως είναι η καλύτερη οργάνωση της δημόσιας υγείας στο νησί μας.

Όταν τα ατομικά συμφέροντα ακύρωσαν ή ακυρώνουν μεγάλα έργα υποδομής στο νησί μας

 

Πέντε έργα υποδομής του νησιού πολεμήθηκαν και τα τρία ακυρώθηκαν από ντόπιους, που χρησιμοποιήθηκαν ως η αιχμή του δόρατος με άλλους κρυπτόμενους.

Αναφερόμαστε στο βιολογικό καθαρισμό της Παροικιάς, στην κατασκευή του νέου αεροδρομίου, στον περιφερειακό της Παροικιάς, στο δεύτερο λιμάνι της Πάρου στο Μώλο των Μαρμάρων και στο βιολογικό καθαρισμό και τα δίκτυα αποχέτευσης της Αγκαιριάς- Αλυκής.

• Ο βιολογικός της Παροικιάς κατασκευάστηκε, επειδή το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε τη προσφυγή κατοίκων της περιοχής κατά του έργου. Ευτυχώς, γιατί πριν έτρεχαν τα βοθρόνερα στους δρόμους της Παροικιάς
  
  
• Το νέο αεροδρόμιο πολεμήθηκε και πολεμιέται ακόμα με προσφυγές στο ΣτΕ και εκκρεμεί η απόφαση του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, που θα κρίνει, εάν ο διάδρομος θα παραμείνει στα 1400 μέτρα ή θα επιμηκυνθεί μέχρι τα 1799. Παρόλα αυτά και ως ημιτελές έργο λειτουργεί με κτηριακές υποδομές της πλάκας.
  
  
• Ο δεύτερος περιφερειακός της Παροικιάς ακυρώθηκε με ευθύνη της τότε δημοτικής αρχής, όταν η προηγούμενη είχε ήδη ξεκινήσει τις μελέτες χάραξης. Τώρα που συνειδητοποιήθηκε η αναγκαιότητά του, είναι φοβερά δύσκολη η επαναχάραξη.
  
  
• Ο βιολογικός καθαρισμός τριτοβάθμιας επεξεργασίας και τα δίκτυα αποχέτευσης στην Αγκαιριά – Αλυκή, που κάλυπταν το Καμάρι και το Βουτάκο, δεν πραγματοποιήθηκαν με απόφαση της τότε δημοτικής, ενώ η μελέτη των έργων βρίσκονταν σε εξέλιξη από την προηγούμενη.
  
  
• Το δεύτερο λιμάνι στο Μώλο των Μαρμάρων, που διαπιστώθηκε η αναγκαιότητά του, μετά το ναυάγιο του Ποσειδώνα, που για μήνες δημιουργούσε πρόβλημα στη λειτουργία του υπάρχοντος, δεν πραγματοποιήθηκε επειδή πολεμήθηκε από κατοίκους των Βρυξελών, που διέθεταν στην περιοχή παραθεριστικές κατοικίες.

Για όλα τα προαναφερθέντα έργα υποδομής είχαν εξασφαλιστεί οι χρηματοδοτήσεις ή ήταν ανοιχτά προγράμματα χρηματοδότησης.

Όμως τα ατομικά συμφέροντα κατάφεραν και ακύρωσαν τα περισσότερα από τα σημαντικά αυτά έργα υποδομής και για να επιχειρηθεί η εκτέλεσή τους τώρα, θα απαιτηθούν μεγάλες προσπάθειες με αμφίβολα αποτελέσματα.

Εμπορικό λιμάνι και Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο

 

Το αίτημα της Πάρου για την κατασκευή εμπορικού λιμανιού εκτός του κόλπου της Παροικιάς και για λόγους ασφαλείας των χιλιάδων επιβατών χρονολογείται εδώ και κάποιες δεκαετίες.

Έπειτα από πολλές συζητήσεις και αναζητήσεις αποφασίστηκε η κατασκευή του στη θέση ΚΑΜΙΝΑΚΙ της Μάρπησσας.

Δεν γνωρίζουμε πόσο έχουν προχωρήσει οι μελέτες και εάν έχουν λάβει όλες τις προβλεπόμενες εγκρίσεις ή εάν το έργο έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα χρηματοδότησης. Τελευταία αναφορά, επ’ ευκαιρία της επίσκεψης του Υπουργού Ναυτιλίας τον Ιούλιο του 2022: «Είχαμε έτσι την ευκαιρία να συζητήσουμε … και για τη μεταφορά του Εμπορικού Λιμένα σε νέα περιοχή.»

Υπάρχει έλλειμμα πληροφόρησης, όπως έλλειμμα πληροφόρησης υπάρχει σχετικά και με τη χάραξη του δρόμου που θα οδηγεί στο λιμάνι.

Χάραξη, απαλλοτριώσεις και πληρωμή των απαλλοτριωμένων είναι χρονοβόρα διαδικασία, που προηγείται της έναρξης κατασκευής του έργου, αφού τα υλικά κατασκευής θα χρειαστούν δημιουργία δρόμου για τη μεταφορά τους.

Δεν γνωρίζουμε το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, σε τι ενέργειες έχει προχωρήσει για την επίσπευση του έργου και τι γραφειοκρατικές δυσκολίες αντιμετωπίζει.

Χρήσιμο θα ήταν με ένα δελτίο τύπου να ενημερώσει την κοινή γνώμη της Πάρου, καθώς το τελευταίο επίσημο δελτίο, είναι από το Μάιο του 2021.